Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1963, Blaðsíða 151
79
Apogr. nr. 4203. Pá et omslag til apogr. nr. 4203-4212 med skriverhánd: »Copiur
af Brefum frá Halldöre Einarssyne«. Pá samme omslag med ÁM’s hánd, skrevet
pá forskellige tidspunkter: »Halldor feck þau hia Mag. Birne 1707. in Junio Eru i
fyrstu fra Sira Skula.« (hia rettet fra fra, eller omvendt); »accurate collata og skodud
innsiglen.«; »Originalarner liggia aller medal minna gómlu brefa. eru accuraté
eonfererader.« Pá et omslag til apogr. nr. 4203 med ÁM’s hánd: »Ex Originali
komnum til min fra Halldori Einarssyni, enn hann feck af Mag. Bime, 1707,
hefur fyrrum vered Sira Skula.« Pá vedlagte blade med ÁM’s hánd: »Originallinn
liggr medal minna gómlu brefa.«; »þetta bref er ritad med krokottum stófum,
med óngum og strikum ut ur, álika og Norsk bref eru, er þö af þvi slage vel ritad.
Figura literarum er þesse« — herefter angives formen af nogle bogstaver — »og
alika krokar eru þar um [sic] hinum ódrum stófunum.« Afskriften afsluttes med
efterfolgende attest med Þórður Þórðarsons hánd: »Svo látandi transskriftar bref
sem hier fyrer framan- og ofan-skrifad stendur, hofum vier rmderskrifader sied og
lesed, Var þad a pergament ritad med gödri gamalli skrift, læselegt frá uphafi til
enda, ad frateknu þvi sem j nærverandi utskrift understrikad er,« — her i dobbelte
klammer -— »sem er: vpp. j ordenu vppbenr, og s sidarst j ordenu alands. Þetta
tvent var ur pergaments brefenu burttrosnad, enn allt annad, sem sagt er, skirt og
audlesed. Er svo þetta nærverande document fullkomen, ordriett og stafriett ut-
skrift þar af, svo eekert á mille ber. Hafa fyrer pergaments-brefenu vered þriu
hangande Jnsigle, hver nu eru óll burtsliten. XJtan á þad er ritad med gamallj
hende, þo yngre enn brefed sialft (sem oss virdest): vm gvnnarstadi ok torfuvijk.
Þetta sierhvad vottum vier underskrifader, sem nærverande utskrift vid sinn
Original med athuga samanbárum og til sannenda merkis vor nófn og Signet hier
undersetium j Skalhollte, þann ð. dag Martij mánadar, Anno Christi 1708. Arne
Magnusson. Magnus Markusson. Amgrimur Biama son. Þördur Þordarson.« Under
de egenhændigt skrevne navne sidder de fire mænds segl.
Segl: Af de 3 seglremme er en rest af nr. 1 bevaret.
Brevet har siden 1708 fáet mange storre og mindre huller. Delvis læselige bog-
staver gengives udenfor klammer i overensstemmelse med apogr. 6 astdisar,
vistnok sál., jfr. 8 astdisar, men t er i det forste tilfælde presset ind mellem s og d.
9 lukaz, a revnet, men sikkert. 10 halft þat ær, bogstaveme fremtræder afstum-
pede i faksimilet pá grund af en skarp fold i skindet. 15 klaustursins, i rettet
fra t. 19 eyri, e rettet fra noget andet. 21 Bogstaveme forrest og bagest i denne
linje fremtræder afstumpede i faksimilet pá grund af en fold i skindet.
1385, 29. juni.
Þingeyrar [Hún.]
Þjóðskjalasafn íslands, Þingeyraklaustursbréf.
(Tidligere AM Fasc. LXXIII 4.)
67
DI III nr. 329.
1 Þeim godum monnum sem þetta bref sia edr heyra senda solui
brandzsero gudbiartr eyiulfsson prestar sueinbiorn uafnssow olafr