Fréttabréf Siglfirðingafélagsins í Reykjavík og nágrenni - okt. 2020, Blaðsíða 23

Siglfirðingablaðið 23
minni, Möggu í Hlíð, Hermínu Sigurjóns og
Guðbjörgu Þorbjarnardóttur sem steig þarna sín
fyrstu skref á leiksviði en átti síðar eftir að leika bæði
í Þjóðleikhúsinu og hjá Leikfélagi Reykjavíkur.
Skólagangan var með hefðbundnu sniði, barnaskól-
inn og svo gagnfræðaskólinn á kirkjuloftinu. Ég
minnist með hlýhug sérstaklega tveggja kennara
þeirra Júditar Jónbjörnsdóttur, sem gerði mig læsan,
og Skeggja Ásbjarnarsonar. Frímínúturnar fóru í
leiki; fótbolta þar sem sandurinn á skólavellinum
fyllti gúmmískóna og gerði okkur erfitt fyrir og
handbolta sem stelpurnar voru byrjaðar að æfa og ég
var í marki hjá þeim þegar vantaði markmann. Þær
voru ansi skotfastar sumar og sérstaklega minnist ég
skotanna föstu frá Önnu Hertervig.
Vinnan í síldinni tók svo við af leikjunum og við
systkinin tókum þátt í þeirri vinnu. Stebbi bróðir
vann samt um tíma í lögreglunni og kynntist þar
mörgu misjöfnu. Að loknum gagnfræðaskólanum
fórum við systkinin í Menntaskólann á Akureyri en
komum heim á sumrin, þar var vinnan og þar voru
tekjurnar.
Minningarnar eru margar sem leita á hugann.
Ekkert endilega einhverjar stórkostlegar en góðar
samt. Mér er eftirminnilegt að einu sinni fór ég með
mömmu á uppboð sem haldið var í Brúarfossi. Ég
var líklega 4ra-5 ára. Meðal annars var boðin upp
húfa og enginn bauð neitt fyrr en mamma kallaði
„krónu.“ Hún fékk húfuna fyrir krónuna. Forljótt
kaskeiti og pabbi, sem alveg var laus við spéhræðslu,
notaði húfuna óspart en okkur bræðrunum var strítt
í staðinn. Ekkert tækifæri var látið ónotað til að
stríða.
Okkur þótti gaman að fara í bíó og eina myndina
sáum við sex sinnum. Hún var þýsk eða austurrísk
og hét á íslensku „Fagurt á fjöllum“ og var um
stráka sem héngu aftan í lest til að losna við að
borga fargjaldið. Upp komst um þá og þegar lestin
stoppaði ætlaði lestarstjórinn að rukka þá en þeir
hlupu í burtu og lestarstjórinn elti þá á skíðum. Það
sem við gátum hlegið að þessu. Þegar landlega var
voru fimm til sex sýningar daglega, svona til að hafa
afþreyingu fyrir þá sem í bænum voru. Mamma
fór ekki mikið af bæ, var frekar hlédræg og leiddist
margmenni, en henni þótti mjög gaman að horfa
Hluti af stórfjölskyldunni.
Efri röð frá vinstri: Stefán Skaftason, Helga Jónsdóttir, Skafti Stefánsson, Guðveig Stefánsdóttir, Pétur Stefánsson, Margrét
Ásmundsdóttir, Jón Skaftason.
Neðri röð frá vinstri: Gunnlaugur Skaftason, Jóhanna Skaftadóttir, Dýrleif Einarsdóttir, Dýrleif Pétursdóttir, Guðmundur
Pétursson, Indriði Pétursson.