Fréttabréf Siglfirðingafélagsins í Reykjavík og nágrenni - maí 2019, Blaðsíða 14
Siglfirðingablaðið14
aðra hverja helgi út þetta sumar
en við urðum að rokka okkur
talsvert upp frá því sem hafði
verið um veturinn. Eftir því sem
leið á árið fór að bera meira á
einhvers konar spilaþreytu og
til þess að reyna að losna við
hana var stokkað upp í bandinu.
Gummi gerðist bassaleikari
sveitarinnar en ég keypti annað
Yamaha orgel miklu stærra og
flottara en hitt gamla og hef
haldið mig á hljómborðsbrautinni
síðan. Það var svo hinn vel
spilandi Þórhallur Ben sem tók
stöðu gítarleikara. Hljómsveitin
hafði aldrei verið betri en svona
skipuð en það dugði ekki til.
Spilaþreytan sem hafði gert
vart við sig skömmu áður var
enn til staðar og brestirnir urðu
bara verri og stærri. það kom
líka alltaf betur og betur í ljós
að Þórhallur Ben þessi ágæti
gítarleikari reyndist ekki eiga
samleið með sumum hinna og
um haustið leystist hljómsveitin
upp. Hún hætti þó aðeins í örfáa
daga því hún var endurreist sam
kvæmt mikið notaðri formúlu í
unglingahljómsveitabransanum
sem fólst í því að það þótti alltaf
mýkri lending í svona málum að
hætta og byrja nánast strax aftur
í jafnvel lítið breyttri mynd en að
reka einhvern meðliminn.
Hjómsveit Guðmundar
Eftir að hljómsveitin Frum var öll,
hélt hún í rauninni áfram stuttan
tíma en þó án Gumma Ingólfs.
Það var spilað á nokkrum böllum
til viðbótar sennilega vegna
þess að það vantaði hljómsveit
á einhver böll og það var hringt
í einhvern okkar. Nafnið sem
við notuðum á bandið var
“Hljómsveit Guðmundar,”
eftir Gumma Ragnars en hann
var reyndar alfarið á móti
hugmyndinni en fékk engu ráðið
um málið því meirihlutinn réði
og okkur hinum fannst þetta
óskaplega fyndið. Þetta var ekki
beint rokkleg nafngift heldur
var miklu frekar hægt að búast
við að hjá hljómsveit sem héti
slíku nafni væri boðið bæði upp
á gömlu dansana ásamt hinum
nýju svona í bland. Við hlógum
okkur máttlausa af tiltækinu en
viti menn, við fengum sennilega
bæði miklu fleira fólk svo og mun
breiðari hóp á böllin fyrir vikið.
Eitt aðallagið á þessum tíma var
Kodachrome með Paul Simon og
það var sennilega u.þ.b. tíunda
hvert lag. Gummi Ragnars söng
“Komdu niður kvað hún amma”
sem átti upphaflega að vera grín.
Það var svo bara alltaf verið að
biðja um það löngu eftir að okkur
hætti að finnast þetta eitthvað
fyndið og þegar upp var staðið var
“Komdu niður” sennilega næst
mest spilaða lagið hjá okkur.
Hljómsveit “í þoku”.
Um haustið 1974 virtist einhver
þreyta komin í útgerðina hjá
þessum hópi og við Birgir Ingi
Sjarmörinn sem heillaði stelpurnar með
laginu vinsæla.Ljósmyndina tók Róbert
Guðfinnsson.
Þú færð Siglfirðingablaðið sent til þín vegna þess
að þú ert meðlimur í Siglfirðingafélaginu.
Allir sem fæddir eru á Siglufirði eða hafa einhvern
tímann skráð sig í félagið eða verið skráðir af
öðrum í félagið eru félagsmenn. Siglfirðingafélagið
er átthagafélag með um 2400 félagsmenn sem
búsettir eru á Íslandi. Félagið stendur fyrir ýmsum
uppákomum og sendir félagsmönnum tvö blöð
á ári, eitt að vori og annað að hausti. Félagsgjöld
í félaginu eru í dag kr. 1.500 og eru ákveðin á
árlegum aðalfundi félagsins.
Stjórn Siglfirðingafélagsins vill gjarnan hafa þig
áfram í félaginu en í ljósi nýrra reglna um
persónuvernd viljum við benda félagsmönnum á að
hægt er að segja þig úr félaginu hvenær
sem er með því að senda tölvupóst á
stjorn@siglfirdingafelagid.is.
Upplýsingarnar um félagsmenn varðveitast í gagna
grunni félagsins og verða aldrei sendar til þriðja
aðila í markaðstilgangi.
Við vonumst eftir að hafa þig áfram
í okkar frábæra félagi!
Siglfirðingafélagið
í ljósi nýrra reglna um persónuvernd