Bjarmi - 01.10.2021, Síða 35

bjarmi | október 2021 | 35
Bókin Undir opnum himni: Að verða
blessandi fólk er komin út hjá Salt ehf.
útgáfunni. Þetta er þýðing bókarinnar The
Grace Outpouring: Becoming a People of
Blessing og segir frá litlu, velsku kyrrðarsetri.
Hér birtast sýnishorn af fjölbreyttu efni
bókarinnar í frásögnum Dave Godwin sem
var forstöðumaður þarna í fjalllendi Suður­
Wales:
Við fluttum til Ffald­y­Brenin [pal du
brennin] á laugardegi, síðustu vikuna
í október árið 1999. Við höfðum ekki
neina peninga til að koma okkur hingað
þar sem við vorum án tekna en við
fengum nægilegan styrk til að leigja bíl
fyrir flutningana. Börnin okkar komu og
hjálpuðu okkur að hlaða bílinn og við
lögðum upp í þessa um 200 km ferð.
Þetta var á stormasömu kvöldi og það
var martröð líkast þegar við ókum með
syni mínum og tengdasyni í gegnum
fjöllin í myrkrinu með lauf og rusl um allt
og þurrkurnar í baráttu við ástandið.
Við áttum einnig í vanda með ljósin á
bílnum.
Ég fann til þreytu í augunum af því að
rýna eftir veginum og við vorum öll orðin
illa til reika svo við ókum inn á hvíldarsvæði
til að taka hlé. Við uppgötvuðum síðar að
við höfðum ekið yfir 190 km og vorum
aðeins 10 km frá áfangastað okkar! Við
fengum okkur hressingu, lögðum af stað
aftur og ókum inn í dalinn. Við tókum eftir
ljósum sem hreyfðust eftir hlíðinni og eftir
stundarkorn áttuðum við okkur á því að
þetta voru okkar eigin ljós. Þunginn á
afturhluta bílsins olli því að framendinn reis
þannig að ljósin skinu ekki almennilega á
veginn.
Loks komum við á okkar nýju
heimreið – sem er mjög brött. Þegar við
vorum komin hálfa leið upp fór kúplingin
að ofhitna. Það fór að rjúka undan
bílnum og við fórum að renna aftur á
bak. Bremsurnar héldu ekki og það varð
augljóst að vörubíllinn færi ekki lengra
upp. Það hellirigndi þegar Daphne og
dóttir okkar (sem höfðu fylgt okkur eftir
á fólksbílnum) komu og var þeim bæði
brugðið og skemmt yfir ástandi okkar. Ég
ók bílnum aftur á bak niður brattann og
varaðist að lenda út af vegarbrúninni. Við
fórum þá inn í fólksbílinn og ókum upp að
setrinu og fundum nokkra tóma sófa til að
sofa á um nóttina.
Daginn eftir kom einn af nýjum
nágrönnum okkar með dráttarvél og
keðju og dró okkur upp heimreiðina. En
basl okkar var ekki enn að baki þrátt fyrir
hlýjar móttökur fólks á setrinu. Afturhleri
bílsins hafði skekkst vegna hluta sem
höfðu fallið á hann og það tók nokkurn
tíma að spenna hann upp.
Ég gerði mér ekki grein fyrir því
þá en ég get séð það nú að þarna var
Guð að minna okkur á að við kæmum í
hjálparleysi. Við gátum ekki borðað, við
höfðum engar tekjur, ekkert til að lifa af
og við gátum ekki einu sinni komist upp
Undir
opnum himni
ROY GODWIN AND DAVE ROBERTS