Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.2014, Side 24

skattalegra hlunninda vegna sérstöðu
starfsins. Ísland sker sig algjörlega úr í
samanburði við aðrar þjóðir að þessu
leyti. Norræna velferðarsamfélaginu, sem
stjórnmálamenn vísa ósjaldan í sem okk-
ar fyrirmynd er gefið langt nef, þar sem
sjómenn allra Norðurlanda njóta marg-
faldra hlunninda umfram þau sem búið
er að svipta íslenska sjómannastétt.“
*
Ráðstefnufulltrúar vöktu máls á því
að nú væru tæp fjögur ár síðan kjara-
samningur LÍÚ (SFS) og stéttarfélaga
sjómanna rann út. Síðan hefði allt verið
í hörðum hnút og engar forsendur til
endurnýjunar kjarasamninga. Menn
binda vonir við að væntanleg stjórnar-
frumvörp sem „byggja á tillögum Sátta-
nefndar“ muni skapa grundvöll til
samningaviðræðna.Eins og glögglega má sjá á línuritinu hefur hagur útgerðarinnar vænkast stórkostlega síðan 2005. Engu að
síður setja útgerðarmenn nú fram harðar kjaraskerðingarkröfur á hendur sjómönnum. Sannast þar hið forn-
kveðna að mikið vill meira.
S
jónvarpsstöðin N4 á Akureyri gef-
ur út samnefnt dagskrárblað. Þar
birtist viðtal við Baldvin Sigurðs-
son sem er hnyttinn og minnugur á for-
tíðina. Baldvin rifjaði meðal annars upp
þegar maður hljóp undir manns hönd
úti í Evrópu að bjarga rostungi er virtist
villtur. Gefum Baldvin orðið:
„Rostungskópur fannst í fjöru í
Hollandi, slæptur og svangur og
mömmulaus. Fræg umhverfissamtök í
Evrópu tóku rostunginn að sér og söfn-
uðu ásamt samanlagðri evrópsku press-
unni, blöðum og sjónvarpi, um 200
milljónum til að koma honum til heim-
kynna sinna við Ísland. Tekin var á leigu
Herkúles flutningavél og önnur fyrir
blaða- og sjónvarpsmenn og þeim flogið
til Akureyrar, þar sem lent var með
pompi og pragt. Ungi litli sat á silkipúða
og át humar og síld. Hann var fluttur inn
á Leiruna þar sem hann lá og brosti til
pressunnar. Kvaddi hann með tárum
þegar blaðamannafundi var lokið. Fólkið
hélt á Bautann í mat og síðan heim til
sín.
Seinna þennan sama dag kom togar-
inn Kaldbakur að landi með fullfermi og
kokkurinn um borð, Gunnar Skjóldal,
fór rakleitt í ríkið og fékk sér fleyg.
Skömmu síðar var hann kominn með
veiðistöng og byssu út á Pollinn í trillu
föður síns. Þar sem Gunnar dorgaði og
naut veðurblíðunnar – og ekki síst veig-
anna – sá hann þennan fallega brosmilda
rostungskóp í fjöruborðinu, og skaut
hann umsvifalaust í þann mund sem
Herkúles flugvélarnar tvær með blaða-
menn og Greenpeace liðið flaug upp úr
Eyjafirðinum. Daginn eftir mátti heyra
auglýsingu í útvarpinu: Glænýtt rost-
ungskjöt. Fiskbúðin við Strandgötu.“
Kópurinn dýri
Mynd: Helga Haraldsdóttir
24 – Sjómannablaðið Víkingur