Veiðimaðurinn - 01.09.1953, Side 8

öðrum í mörgum röðunr, eins og allar
þessar drunur og ólgusog kæmu þeim
ekkert við. I>eir brytuzt gegn öllu þessu
afli og áfram tif sinna fyrirheitnu hylja
Glanni.
Umhverfi hans er avintýraheimur og ef til vill
hið fegursta við alla ána.
þegar þeirra tími væri kominn. En á
mannveruna getur þessi kynjakraftur og
hrikalegu gljúfragin orkað þannig, að
hún gleymi sjálfri sér, en finnist þó að
þetta „afl frd landsins hjartarót, sem
kviksett er í klettalegstað fljótsins“,
streymi að einhverju leyti gegnum henn-
ar eigin æðar — að hún sé þátttakandi í
þessum stórbrotna leik, hluti af farvegi
þess lífs, sem þarna hrærist, brot af þeim
anda, sem að baki þessum tröllauknu
hamförum býr. Það stælir viljann og
styrkir sálina, að horfa á Glanna og hans
líka. Þeirri stund er vel varið. En nátt-
úran kann að breyta til, og stundum nær
6
hún sterkustu áhrifunum nreð andstæð-
unum. Þegar flaumurinn hefur brotist
niður Glanna og sogast niður í klettaskál-
ina við rætur hans, fer áin að fara sér
hægar, og áður en varir, breiðir hún
úr sér og myndar því sem næst lygnan
hyl, sem í logni er spegilsléttur — alger
andstæða liamfaranna fáeinum metrum
ofar. Þarna er sannarlega „breytt um rím
og ljóðaklið“, eins og skáldið segir. A út-
falli þessa hyls er svo einn af beztu veiði-
stöðunum í þessum hluta árinnar, og að
vestanverðu við hann hlýr og gróðursæll
hvammur, sem eflaust gæti frá ýmsu sagt
um ferðir fólks við ána, ef grös og grein-
ar mættu mæla. Umhverfi Glanna er æv-
intýraheimur fyrir unga elskendur, enda
er sagt, að rnargir dvalargestir í Norður-
árdal, og eflaust heimafólk líka, hafi oft
leitað þangað á kyrrlátum kvöldum
liðinna ára. Þeir eru laxinum vel-
komnir gestir. Hann veit að þeir
ónáða hann ekki, hlusta aðeins á
nið árinnar og trúa Paradísarlautinni
fyrir leyndarmálum sínum. Elskend-
urnir forðast veiðimennina, eins og lax-
inn gerir þegar hann er með réttu ráði,
þeir vita sem er, að þarna eiga ekki að
sjást í dögginni „nema tveggja spor“,
fremur en í öðrum Edenslundum. Veiði-
mennirnir geta svo átt sín ævintýri með
laxinum, ótruflaðir af þeim. Fegurðin
er nóg handa öllum. Svæðið milli Laxfoss
og Glanna er allt ævintýraheimur, og ef
til vill hið fegursta við alla ána. Og enn
á það eftir að fríkka, þegar búið er að
laga stigann í Laxfossi, svo fiskurinn
komist fyrr upp heldur en verið hefur
síðustu árin.
Áhrifin frá Laxfossi eru að ýmsu leyti
önnur en frá Glanna. Laxfoss er ekki
Veimmaðumnn