Veiðimaðurinn - 01.08.1984, Qupperneq 19

Rafn Hafnfjörð
Þrír 7 punda
með stuttu millibili
Það þykir varla í frásögur færandi að fá
þrjá 7 punda með stuttu millibili, en þetta
var svolítið óvenjulegt, og þess vegna
finnst mér við hæfi að veita öðrum veiði-
mönnum hlutdeild í því.
Það hafa verið skiptar skoðanir meðal
veiðimanna um það, hvaða ferskvatnsfisk
sé skemmtilegast að veiða á stöng. Flestir
segja lax, öðrum finnst ekkert jafnast á
við stóran urriða, enn aðrir nefna sjóbirting
og vaxandi er sá fjcldi, sem tekur bleikju
fram yfir aðrar tegundir.
Mér hefur hlotnast sú ánægja að veiða
allar þessar tegundir, frá því ég var smá-
hnokki, og geri enn á hverju sumri, með
sömu barnslegu ánægjunni og fyrir 50 ár-
um, er það lánaðist að leggja með sér síl-
spikaða sjóbirtinga úr læknum í Hafnar-
firði. Þar reisti Jóhannes Reykdal fyrstu
rafstöðina á Islandi og Dvergarnir byggðu
þar eina heljarmikla túrbínustöð, sem
hafði oft á tíðum að geyma gríðarstóra
silunga, sem aðeins var á færi djörfustu
strákanna að glíma við, því það þurfti að
klifra upp á háan vatnsgeymi, sem var bæði
slímugur og sleipur, til þess að geta rennt
fyrir dolpungana.
Það var þarna, við þennan læk, sem
margur veiðimaðurinn varð til, á þennan
Rafn að landa 7-pundaranum við Brunnhellishró -
Miðkvíslarstíflan í baksýn (íjósm. KJ).
rammíslenska máta, sem nefndur er skóli
reynslunnar, - hann var oft harður og
miskunnarlaus, en hann hefur reynst
mörgum gott veganesti, sem fremur léttir
en íþyngir á langri vegferð.
Þær komu sér vel, stóru klappirnar í
Hamrinum, til að þurrka pjönkur sínar á,
því oft þurftum við að fara úr hverri spjör
og það mátti varla í milli sjá hvor reiturinn
VEIÐIMAÐURINN
17