Harmonikublaðið - 15.12.2020, Page 18

VÆf 'i mflll'
Rennur um rökkurslóð
rjúkandi hvítafjúk.
Hnípinn ég heima sit
hljóður við daufa glóð.
Lán mitt er sífellt svalt,
svalt eins og rökkrið kalt,
kaldlynt og voðavalt,
valt eins og lífið allt.
Sending er samt í nánd:
sólhvörf og bráðum jól.
Gleði og geislabrot
geymd skulu handa þeim,
Flyt þeim minn æskuóð,
örva mitt kyrra blóð,
skara í gamla glóð,
gleymast þá veðurhljóð.
Jólin mér eru enn
ylur. Eg hlakka til,
kveikt verða kertaljós,
kólgan er burt um jól.
I heiðloftin björt og blá
barnshugir glaðir ná.
Herskarar hæðum frá
himnana opna þá.
Stefánfrá Hvítadal

18