Úrval - 01.06.1945, Blaðsíða 11

FARÞEGAFLUG MEÐ RAKETTUM?
9
munu þeir ekki nema staðar við
munninn, heldur halda áfram
upp með andlitinu og upp í loft.
Ef menn ætla að neyta einhvers
á leiðinni, verður maturinn að
vera í leðjukenndu ástandi,
geymdur í „túpum“ líkt og
tannkrem, sem menn kreista
hann úr beint upp í sig. Ekki
verður hægt að drekka vökva
úr opnurn ílátum. Ef glasi af
vatni væri lyft upp, mundi vatn-
íð svífa upp úr því líkt og sápu-
kúla, og ef ýtt væri við vatns-
kúlunni mundi viðloðunarafl
vatnsins gera það að verkum,
að það mundi loða við hendina
og skríða um mann allan.
Drykki yrði því að geyma í
-einskonar belgjum, sem hægt
væri að kreista úr.
Farþegana yrði að spenna
niður á legubekkina með ólum.
Ef þeir gerðu tilraun til að
ganga um, er hætt við að þeim
mundi miða lítið áfram, en hins-
vegar mundu þeir reka sig ó-
þyrmilega upp undir loftið.
Fyrir flugmanninn yrðu auð-
vitað að vera tábönd í gólfinu,
sem hann gæti smeygt tánum
undir, þegar hann gengi um,
>eða þá að neðan á skónum hans
væi’u segulmagnaðar stálplötur
<og stál gólf væri í klefanum.
Ekki munu farþegarnir sjá
mikið af jörðinni á meðan á
fluginu stendur, þó að kýraugu
væru á klefanum. Meðan hæst
er flogið mun rakettan vera
stödd í háloftunum eða jafnvel
allt upp í norðurljósabeltinu.
Þaðan mun jörðin aðeins sjást
í móðu, en hinsvegar munu sól
og stjörnur sjást svo vel, að
stjörnufræðingar mundu ekki
kjósa það betra. Himininn verð-
ur svartur eða mjög dökkblár.
Stjörnurnar munu sjást skýrt,
jafnvel þó að sólin sé. Sú hlið
rakettunnar, sem að sólinni
snýr mun sennilega verða ó-
þægilega heit, ef ekki eru gerð-
ar einhverjar ráðstafanir til að
kæla hana — t. d. með því að
láta rakettuna snúast hægt svo
að hitinn nái að geisla út.
Og svo er það lendingin. Með
einhverju móti verður að draga
úr hraðanum, og kemur þá fyrst
til álita að setja drifvélina af
stað aftur, en beina hinsvegar
útblæstrinum í sömu átt og
flogið er. En til þess þarf meira
eldsneyti en gert var ráð fyrir
í upphafi, og það svo mikið, að
þessi lausn á málinu kemur ekki
til greina. En ef við getum látið
andrúmsloftið sjá fyrir stöðv-
uninni og bætt nokkrum kíló-