Úrval - 01.06.1950, Blaðsíða 49

AMERlSKT SIÐGÆÐI 1 KYNFERÐISMÁLUM
47
Klausan er tekin úr að öðru
leyti ágætri bók um siðgæði
amerískrar æsku í kynferðis-
málum eftir Clarence Leuba:
Ethics in Sex Conduct: „Við
hvetjum ungt fólk til að læra
af tilraunum og afla sér sjálft
reynslu ekki síður en með lestri
bóka. í raun og veru álítum við
reynslu nauðsynlega til gagn-
gers skilnings á vandamálum
lífsins . . . Ástandið er ekki al-
veg hliðstætt, en það er ekki
rökrétt ályktun ef við látum hjá
líða að nota sömu rök í kynferð-
ismálum og á öðrum sviðum
lífsins.“ Það er ekki fyrst og
fremst athyglisvert að svona
ummæli skulu finnast í leiðbein-
ingum fyrir æskuna, heldur að
þau skuli prentuð í bók sem er
útgefin af KFUM.
Lokastigið á undan hjóna-
bandinu er trúlofunin, en hún
er jafnan skammvinn, einskon-
ar millibilsástand meðan leitað
er eftir húsnæði. Ameríkumenn
giftast yfirleitt mjög ungir, oft
18—20 ára. Ógift stúlka sem
náð hefur 23 ára aldri er tekin
að ugga um hag sinn og marg-
ar leita á náðir hjónabands-
leiðbeinenda og taugalækna eða
sálfræðinga til að vita hvort
nokkuð sé að þeim.
Afstaða ameríkumanna til
hjónabandsins einkennist af
sömu tilraunaviðleitninni og á
öðrum sviðum. Ef samlífið upp-
fyllir ekki vonir hjónanna, verða
þau fljótt ásátt um að skilja og
gera tilraun með annan maka.
Á móti hverjum þrem hjóna-
böndum, sem stofnað er til, er
eitt leyst upp, og þó er skiln-
aðarlöggjöfin allt annað en hag-
stæð þeim sem vilja skilja. Lög-
in eru að vísu mjög breytileg í
hinum ýmsu ríkjum, en það eru
ekki allir sem hafa efni á að
dvelja í þær sex vikur eða þrjá
mánuði sem krafizt er í „skiln-
aðarríkjum" eins og Nevada og
Flórída. Sum ríkin, t. d. Kali-
fornía og Illinois, taka gilda sem
skilnaðarsök „andlega grimmd“,
og það er auðvitað mjög teygj-
anlegt hugtak, en í New York
viðurkenna lögin aðeins eina
skilnaðarsök: hjúskaparbrot, og
í Suðurcarolina var alls ekki
hægt að fá skilnað fyrir 1948.
En hvar sem skilnaður er feng-
inn er hann alltaf dýr, að
minnsta kosti 300—400 dollarar,
og í ríkjum eins og New York
verður, sökum úreltrar löggjaf-
ar, að leika sjónarspil fyrir rétt-
inum, sem hvorki dómarinn né
lögfræðingurinn leggja trúnað á.