Úrval - 01.06.1950, Blaðsíða 120
118
ÚRVAL
myndirnar, skildi ég vélina eftir
og færði mig nær annarri
sprengjunni, A, án þess þó að
snerta hana. Meðan ég var að
athuga hana, heyrði ég greini-
legt tif, án þess að nota hlust-
unaráhald. I hinni sprengjunni,
B, heyrðist samskonar tif. Þetta
þótti mér kynlegt, því að ég
hafði ekki búizt við tíma-hvell-
hettu, og við vorum komnir á
þá skoðun, að hér væri ekki um
tímasprengjur að ræða.
Ég skýrði Strang yfirforingja
frá tifinu, og það var ákveðið,
að láta sprengjurnar eiga sig
í 24 stundir. Það þótti ólíklegt,
að þær væru ósprungnar eftir
36 stundir frá því að þeim var
varpað niður, ef þær væru tíma-
sprengjur. Ef engin sprenging
skeði innan þess tíma, átti ég
að athuga þær. Ef klukkurnar
væru þá enn í gangi, átti ég að
reyna að stöðva þær með EM-
tæki. Væru klukkurnar aftur á
móti stanzaðar, myndi skyn-
samlegast að álíta eitt af
tvennu: að hvellhettan hefði
bilað eða sprengjan gæti
sprungið þá og þegar, ef hún
yrði fyrir einhverjum sérstök-
um áhrifum.“
Allt í einu snerist skýrslan
upp í bréf til mín:
,,Kæri Rice.
„Ef þú þarft á að halda (ég
vona-af heilum hug að svo verði
ekki), þá ætla ég að skýra þér
frá aðferðinni, sem ég ætla að
nota.
Ég ætla að byrja á A. Það
er ekki fallegt af mér, af því
að mér lízt betur á hana, og
þá færð þú B í þinn hlut.
Ég hef grafið skurð um 30
fet 1 burtu, lengra ná stengur
mínar ekki. Ég ætla að vera niðri
í skurðinum og halda málm-
stykkjum yfir sprengjunni með
stönginni, til þess að komast að
því hvort það sé segulsprengja.
Ef hún er það ekki, ætla ég að
varpa skugga á hana hér og þar
og vita, hvort slíkt hefur áhrif
á hana. Ef svo reynist ekki, ætla
ég að leggja eitthvað heitt við
hana, til þess að komast að því,
hvort hún springi við hita, eins
og ef maður tekur á henni með
volgri hönd.
Ef þetta hefur engin áhrif,
ætla ég að fara upp úr skurðin-
um og athuga hana. Ég ætla að
hlusta hvort ég heyri í klukk-
unni. Ef hún er í gangi, ætla
ég að ná í EM-tækið og reyna
að stöðva hana. Mér lízt engan
veginn vel á þetta, en það er
ekki annað að gera. Ef þjóð-