Úrval - 01.10.1950, Blaðsíða 89

HEÍLASKURÐLÆKNIR Á VlGSTÖÐVUNUM
87
Aðeins glamrið í skurðarverk-
færunum rauf næturkyrrðina.
En svo heyrðust flugvéladrunur
í fjarska. Johnnie setti á okkur
hjálmana. Drunurnar hækkuðu,
og allt í einu heyrðum við, að
flugvélarnar steyptu sér yfir
okkur. Þyturinn í vélbyssukúl-
unum yfirgnæfði drunurnar í
flugvélunum um leið og þær
þutu hjá. Ég leit upp andartak.
Don hnykklaði aðeins brúnirnar
og hélt áfram að stöðva blæð-
ingar á yfirborði heilans. Bert
tróð tæki í hönd mér eins og
hann vildi segja: „Það er eins
gott að halda áfram; það liggur
sjúklingur á borðinu með opið
höfuð.“ Johnnie þurrkaði svit-
ann af ennum okkar.
Flugvéladrunurnar dóu út í
fjarska og okkur létti mikið.
Við héldum áfram þolinmæðis-
verki okkar að fjarlægja bein-
flísar úr heilanum. Þetta varð
að gera af mikilli varkárni, til
þess að valda ekki frekari
skemmdum á heilavefjum.
Skaddaðar æðar varð að binda
fyrir til þess að koma í veg fyr-
ir blæðingu. Mitt í þessu verki
varð allt í einu niðamyrkur í
tjaldinu. Rafallinn hafði ber-
sýnilega. bilað eða orðið fyrir
skoti. Johnnie kveikti á vasa-
Ijósi, og við héldum áfram að-
gerðinni. Við hættum að tala
við sjúklinginn. Ég varð að ein-
beita mér að aðgerðinni. En
hann var rólegur og bar þján-
ingar sínar af aðdáunarverðri
karlmennsku. Ljósin kviknuðu
aftur og verkið sóttist vel.
Johnnie ætlaði að fara að taka
af okkur hjálmana þegar aftur
heyrðust flugvéladrunur. 1 ann-
að sinn á klukkutíma urðum við
fyrir árás. Brot úr loftvarna-
skotum okkar tók að rigna allt
í kringum okkur. Eitthvað féll
niður gegnum tjaldþakið yfir
höfði okkar og datt hvissandi
til jarðar rétt hjá okkur. Það
var brot úr óvinasprengikúlu.
Rétt á eftir var gefið merki um
að hættan væri liðin hjá og við
lukum aðgerðinni. Sjúklingur-
inn var orðinn örmagna, en hann
brosti og hvíslaði veikum rómi:
„takk.“
Seinna um daginn tóku særð-
ir menn að streyma að. Af þeim
voru sex með höfuðsár. Einn
þeirra dó rétt eftir að hann
kom. Ég sneri mér að þeim
næsta. Annað augað var opið,
en hitt var horfið. Ennið var
allt tekið af. Ég leit á hina
fjóra. Allir voru mikið særðir
og allir þurftu að fá gert að sár-