Blysið : skólablað Gagnfræðaskóla Austurbæjar - 01.12.1959, Síða 22

- 22 -
K U N N I N G
JÁ, kunningi minn, þatS er strákurinn
í "strætó", því allir aSrir eru-sko-vinir
mínir. Hann er ægilega sætur, svart-
hærður með kartöflunef, klæddur eins og
"töff" og sveiflar skólatöskunni með
alveg dásamlegum tilburðum.
I M I N N
legt bros, plús blikk ( þaö sætasta blikk,
sem eg hef seS ) um leiS og hann gekk
aftur inn eftir vagninum.
Svo liSu dagarnir og hann kom alltaf
meS sama "strætó". Eiginlega vissum
viS ekki, hvort viS ættum að heilsast,
en augnaráðin, sem fóru á milli okkar,
voru ógurlega hlýleg. Mér var satt að
segja farið að þykja mjög vænt um
hann.
Svo var það einn morguninn, sem var
náttúrlega alveg eins og aðrir morgnar,
nema að þá veitti hann mór enga at-
hygli. Og ég sá, mér til mikillar
gremju, að athyglin beindist öll að einni
lítilli, brúnhærðri, með stór blá augu.
Þungbært. En samt var eins og honum
fyndist hann ekki alveg hafa gert upp
við mig. Og allt í einu snéri hann sér
að mér, og sagði :
"Þú ert bara "kelling" ".
Eiginlega var þetta skot við fyrstu sýn.
Þessar ómótstæðilegu svörtu krullur
birtust í vagndyrunum, síðan leðurúlpan
og síðast bláar amerískar gallabuxur.
Ég tala nú ekki um bússur, sem skellur
í langar leiðir. Hann sá strax, að ég
horfði á hann aðdáunaraugum og einbeitti
sér svo að því að ganga inn eftir vagn-
inum, eins og maður, sem veit, að horft
er á sig, að hann gleymdi að borga.
Hann var rétt stiginn niður í kjallarann,
þegar rödd vagnstjórans þrumaði, ef svo
má að orði komast ( því að það var þessi
með gleraugun ) : "Heyrðu góði, þú átt
eftir að borga". Ég sá, að svolítill roði
breiddist yfir andlit hans, þó hann reyndi
að bera sig mannalega, því nú hélt hann,
að allur "stællinn" væri horfinn.
Það er líka alveg agalegt að láta kalla
svona á sig. Allir glápa á mann.
Og til að bjarga honum frá því áliti, að
vera gleyminn eins og fuglafræðingur,
ruddi ég út úr mér: "Hann er búinn að
borga, ég sá það. " "Nú, jæja, " þusaði
vagnstjórinn. En ég fékk alveg yndis-
FÓlk í næstu sætum snéri sér við og
jafn fljótt fram aftur, þegar það sá, að
þetta var aðeins einn sex ára, nýbyrj-
aður í ísaksskóla, að gera gys að full-
orðna fólkinu.
En ég starði út um gluggann, meðan
vagninn brunaði framhjá Sjómannaskól-
anum, og fyrirgaf honum svona í hug-
anum.
? ? ?
TÍMI í 4.-B
Stardal: Pétur, ertu með gott ?
Pétur : Já.
Stardal: Gefðu mér.
{ LEIKFIMI
Vignir : Leggið hægra hnéð á milli hnjánna