Bænavikan - 22.11.1958, Blaðsíða 10

— 10 —
við yður, eru andi og eru líf.“ Jóh. 6, 53—57.
63. Aðeins með því að nærast á orði Guðs verð-
um við hluttakendur með Kristi. „Fylgjendur
Krists verða að eta hold og drekka blóð Guðs
sonar ,að öðrum kosti er ekkert líf í þeim.“
Erum vi® seinþroska andlega, vegna þess að
við vanrækjum að rannsaka orð Guðs? Það er
eitt að líta á Biblíuna sem góða kennslubók í
siðfræði ... og annað að líta á hana eins og
hún raunverulega er, — orð hins lifandi Guðs,
— orðið, sem er líf okkar, orðið sem mótar
hegðun okkar, orð og hugsanir." Education,
bls. 260. Rannsókn á Biblíunni skerpir hug-
ann, eykur greindina, mýkir hjartað, vekur
gleði og heilagan fögnuð. Ótal sannleiksgim-
steinar eru huldir þeim, sem rannsaka Ritn-
inguna á yfirborðskenndan hátt. Biblían er
ótæmandi náma sannleika, fyllingar, styrks
og vizku. Því meira sem við rannsökum hana
með auðmjúku hugaríari, því meiri áhuga fá-
um við, því snotrtnari munum við verða af
mætti hennar og því nær munum við dragast
að Kristi. „Væri orð Guðs rannsakað eins og
skyldi, myndu menn verða víðsýnni, öðlast
göfugra hugarfar og skapfestu en dæmi eru
til á okkar dögum.“ Gospel Workers, bls. 249.
Það nægir ekki að rannsaka orð Guðs, það
sem er þýðingarmeira, er að lifa eftir orði
Guðs, en það þýðir að gefast Guði algjörlega.
Við ættum stöðugt að finna, að við erum hon-
um háð, svo að við drögumst nær honum. Við
drögumst bezt að honum gegnum bæn. Bænin
er nauðsyn, því að hún er líf sálarinnar. „Bæn-
in er andardráttur sálarinnar. Hún er leyndar-
dómur andlegs máttar. Ekkert annað getur
komið í stað hennar né viðhaldið heilbrigði
sálarinnar. Bænin kemur hjartanu samstundis
í samband við uppsprettu lífsins og styrkir
sinar og vöðva hins andlega lífs. Vanræktu
bænina eða bið óreglulega, þegar þér finnst
þú hafa tóm til þess, og þú munt missa takið
á Guði. Andlegir hæfileikar munu missa þrótt
sinn og trúarlífið glata heilbrigði sínu og
mætti.“ Gospel Workers, bls. 254, 255. Það
væri vel þess virði að læra af Enok. Hann
lifði í umhverfi, sem varð stöðugt óguðlegra
og trúlausara, og þar sem hann gerði sér
grein fyrir hvers konar áhrif það gæti haft
á hann, „forðaðist hann stöðugt samneyti við
fólkið og fór einförum, svo að hann gæti helg-
að sig bæn og íhugun. Þannig þjónaði hann
Drottni með því að afla sér meiri þekkingar á
vilja hans, svo að hann gæti farið eftir hon-
um. Fyrir honum var bænin andardráttur sál-
arinnar; hann lifði í himnesku andrúmslofti.“
Patriarchs and Prophets, 85. Bænin er styrk-
ur hins kristna. Vaxandi trúarsannfæring
hins kristna þarf daglega að styrkjast með
auðmjúkri og einlægri bæn.
Loft og ljós eru vexti jurtanna nauðsyn og
sama máli gegnir um vöxt hins kristna. Með
því að gefa son sinn hefur „Guð umvafið
allan heiminn andrúmslofti náðar, sem er
eins raunverulegt og loftið, sem umlykur
hnöttinn. Allir, sem vilja anda að sér þessu
lífgefandi andrúmslofti, munu lífi halda og
ná vaxtartakmarki Krists-fyllingarinnar.“ —
Steps to Christ, bls. 68. Andstætt jurtinni,
sem frá náttúrunnar hendi andar að sér loft-
inu, getur maðurinn sjálfur valið hvaða lofti
hann andar að sér, anða hvort óhreinu lofti
tortímingarinnar eða lífgefandi andrúmslofti
náðarinnar. Náðin er hinn yfirgnæfanlegi og
frelsandi kærleiki Guðs til syndaranna, eins
og hann opinberaðist í Jesú Kristi., Syndugur
maður á ekki skilið þessa velþóknun og kær-
leiksríku umhyggju, og þó er allur heimurinn
umvafinn þessum óendanlega kærleika. „Við
munum aðeins verða fullþroska menn og kon-
um í Kristi Jesú, ef við vöxum stöðugt í náð-
inni.“ Testmonies, 5. b. bls. 105. Fyrir hinum
kristna er engin betri ljósuppspretta en sól
réttlætisins, Kristur, „Ijós heimsins". Ef við
snúum okkur til hans, skín himnesk birta á
okkur og lunderni okkar mun mótast eftir
hans mynd. Þegar Kristur býr í hjartanu,
mótast lífið af honum. Merki kristlegs þroska
munu koma í ljós. „Auðmýkt mun verða ríkj-
andi þar, sem hrokinn sat eitt sinn að völdum.
Undirgefni, hógværð og þolinmæði munu
mýkja hörkudrætti eðlislægrar þverúðar og
ofstopa. . ., Líf hins kristna mun vera laust
við allan sýndarleik, uppgerð, gervimennsku
og fals, það er einlægt, trútt og háleitt. . . .
Lífið er upplýst af ljósi frelsarans.“ Testi-
monies, 5. b. bls. 49, 50.
Dr. Paul Dudley White segir frá því, að
gamall vinur sinn og sjúklingur hafi fengið
inflúenzu og orðið að vera innan dyra í marga
mánuði. Meðan hann átti í þessum veikindum,
bólgnuðu báðir fótleggir hans. Hann varð
kvíðafullur og kjarklítill. Við rannsókn kom í