Bænavikan - 22.11.1958, Blaðsíða 14

Bænavikan - 22.11.1958, Blaðsíða 14
þjáningar, lækna sjúkdóma og koma manns- líkamanum í heilbrigt ásigkomulag. En auk þessarar meðaumkunar sá Kristur fyrir sér skemmdarverk erkióvinarins í hinum sjúku og þjáðu. Maðurinn glataði ekki aðeins and- legum hreinleika sínum við syndafallið, held- ur einnig fullkomnum vitsmunalegum hæfi- leikum og líkamlegri fegurð og fullkomnun. Þeir voru fórnarlömb stríðsins, sem Satan hlaut yfirhöndina í og varð höfðingi þessa heims. Það var þáttur í starfi Krists, að ásaka illvirkjann og ögra valdsumboði hans, hvar sem hann varð var við það í hinum sjúku og þjáðu, sem leituðu hjálpar hans. Dag einn, er Jesús var að kenna í sam- kunduhúsinu, færðu menn konu til hans, sem að líkindum hefur þjáðst af alvarlegri hrygg- liðabólgu. Hún var kreppt og gat ekki staðið upprétt. Einn þátturinn í starfi Krists þennan dag var að lækna þessa konu, samkundustjór- anum til mikillar gremju, og gagnrýndi hann Jesúm fyrir að vinna slíkt verk á hvíldardegi. Kristur ávítaði hann harðlega fyrir hræsnis- fulla fyrirlitningu hans á ástandi þessarar konu. „Og kona þessi, sem er dóttir Abra- hams, og Satan hefir haldið í fjötrum, og það í átján ár, mátti hún nú ekki leyst verða úr fjötrum þessum á hvíldardegi?" sagði hann. (Lúk. 13, 16.) Hvaða áhrif hefur þessi umhyggja, sem Kristur ber fyrir heilsu okkar, á persónulega afstöðu okkar til heilbrigðismála? Skilyrðið fyrir því, að andlegir hæfileikar mannsins til að skilja það, sem guðlegt er, njóti sín til fulls, er að líkamlegu ásigkomulagi hans sé í engu ábótavant. Við lesum það í ritum E.G.White, að við séum ábyrg fyrir því líkamsþreki, sem okkur er í té látið. „Hreysti er dýrmætur fjársjóður. Hún er bezta eignin, sem dauðleg- ar verur geta eignazt. Auður, heiður eða menntun eru dýru verði keypt, ef þau kosta manninn heilsuna, og ekkert þeirra tryggir hamingju, ef heilsuna skortir. Það er hræðilegt að misnota heilsuna, sem Guð hefur gefið okk- ur.“ Test. 3. b. bls. 150. „Heilsunnar skyldi eins vandlega gætt og skapgerðarinnar." — Fund. of Christian Education, bls. 147. Ástæð- unni fyrir þessari róttæku fullyrðingu er lýst í „Ministry of Healing“ bls. 128. „Allir þurfa að afla sér þekkingar á undursamlegasta fyrir- brigði náttúrunnar, mannslíkamanum. Menn ættu að skilja starfsemi hinna ýmsu líffæra og að þau eru hvert öðru háð, eigi þau öll að starfa á eðlilegan hátt. Þeim ber að rannsaka áhrif sálarinnar á líkamann, áhrif líkamans á sálina og lögmálin, sem þau stjórnast af. “ Hér eru okkur gefnar skynsamlegar skýr- ingar á því, hvers vegna heilsa okkar sé svo þýðingarmikil fyrir kristilegt líf og starf. Enginn nýtur sín til fulls andlega, vitsmuna- lega eða líkamlega, sé líkami hans ekki í full- komnu ásigkomulagi. Sjúkdómurinn tekur sinn toll af hugarþreki mannsins. Það er ómögulegt fyrir okkur, að hagnýta þá hæfi- leika, sem okkur eru gefnir, nema hugsunin sé skýr og ólömuð. Það liggja ákveðnar orsakir til þess, að Guð vill að fólk hans sé líkamlega heilbrigt. Frá þessu er mjög vel skýrt í „Gospel Workers", bls. 242. „Eðli og ágæti starfsins er að miklu leyti háð líkamlegu ásigkomulagi starfs- mannsins. Margir stjórnarfundir og aðrar ráðstefnur hafa fengið á sig leiðinlegan blæ, vegna meltingartruflana þátttakenda, og meltingarleysi ræðumannsins hefur varpað skugga á marga ræðuna.“ Postulinn Jóhannes segir í 3. bréfinu 2. versi: Ég bið þess, minn elskaði, að þér vegni vel í öllum hlutum, og að þú sért heill heilsu, eins og sálu þinni vegnar vel.“ Jóhannes vissi, að vinur hans, Gajus — sem virðist hafa verið fyrirmynd í kristilegri hegðun, — gæti aðeins starfað með árangri sem leiðtogi safnaðar síns, ef hann væri hraustur líkamlega. Á þenn- an hátt skipar boðskapur heilbrigðisins — boðskapur heilsusamlegs lífernis, lausnar frá sjúkdómum, styrks og líkamlegrar vellíðanar — ákveðinn sess sem þýðingarmikill þáttur í safnaðarlífinu og í lífi hvers kristins manns. Heilbrigðissiðbót sem trúarsetning, kredda eða kennisetningin eintóm, er okkur gagnslaus. Heilbrigðissiðbót hefur fyrst tilætluð áhrif, þegar við útfærum hana í daglega lífinu — með því að neyta hollrar, góðrar og hæfilega mikillar fæðu, með því að nota gnægð vatns bæði útvortis og innvortis, með því að vinna hæfilega mikið og skilja þýðingu hvíldarinnar, með skemmtun og andlegri endurnæringu og með því að taka fyrir óheilbrigði eða sjúk- dóm á byrjunarstiginu, svo að hann fái ekki alvarlegar afleiðingar. Heilbrigðissiðbót hefur tilætluð áhrif, þegar hún stuðlar að heilhrigðu

x

Bænavikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bænavikan
https://timarit.is/publication/1870

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.