Heimili og skóli - 01.10.1948, Síða 22

118
HEIMILI OG SKOLI
B Æ K U R
— Sendar Heimili og skóla —
Dr. Arni Arnason:
ÞJÓÐLEIÐIN TIL HAMINGJU
OG HEILLA. Útg.: liókaútg. Norðri
Trúlegt þætti mér, að einhverjum, sem !es
þetta bókarheiti, detti í hug, að hér sé a feið-
inni eitthvert áróðursrit fyrir nýju stjórnskipu-
lagi, svo mjög sem trúin á skipulagið setur ma>k
sitt á vora tíma. Hitt er þó ef til vill líklegra,
að einhverjum detti í hug, að hér sé um að
ræða vel meintar lífsreglur varðandi mataræði
og líkamlega hollustuhætti, vegna þess að höf-
undurinn er læknir, en hvorugir eiga þó koli
gátuna. Þjóðleiðin til hamingju og heilia cr að
dómi höfundar sú leið, sem kristindómurinn og
höfundur hans liefur bent mannkyninu á rúm-
ar 19 aldir og gerir enn ídag. Þetta er með
öðrum orðum trúmála- og heimspekirit.
Enginn skyldi þó halda, að hér sé um venju-
legt áróðursrit að ræða. Nei, bókin er skrifuð
af slíkri hógværð, sanngirni og gagnhugsaðri ná-
kvæmni, að leitun mun vera á drengilegri mál-
færslu í slíkum ritum, sem hafa ákveðinn boð-
skap að flytja. Hér er auðsjáanlega á ferðinni
ótti við að bleyta rúmið sitt, æst skap
eftir of viðburðaríkan dag, deila við
móðurina um liáttatímann o. s. frv.
Hér kemur einnig til greina mismun-
andi svefnþörf barna. Sum börn vilja
sofa nálega allan sólarhringinn, önnur
jmrfa ótrúlega lítið að sofa.
Fyrstu mánuði ævinnar sofa flest
börn alltaf á milli máltíða, þó því að-
eins, að þau fái nóg að borða og séu
ekki magaveik. En eins og áður er sagt,
eru nokkur börn þannig gerð, að þau
þurfa miklu minni svefn. En við því
er ekkert að gera.
Þegar börnin eldast, þurfa þau æ
styttri og styttri svefntíma. Fyrst vaka
höfundur, sem hefir orðið snortinn af siðgæðis-
og trúarhugsjónum kristindómsins og sér þar
hina kjörnu leið út úr myrkviði efnishyggjunnar
og þess giftuleysis, sem hún er að leiða ylir
mannkynið.
ÓIl er bókin skrifuð af kristilegri alvöru og
svo mikilli rökvísi, að ég held, að efnishyggju-
menn og guðsafneitarar komist ekki hjá að meta
og vcga rök hans og málfærslu alla.
Hann leiðir hér saman hina kristnu og heiðnu
lifsskoðun og safnar saman þeim rökum og
gagnrökum, sem þessar tvær lífsskoðanir hafa
á takteinum hvor gegn annarri, og hann gerir
það á þann hátt, að það er skemmtilegt að
fylgjast með þeim drengilegu skilmingum. —
Þarna eru engar ádeilur, ekkert grjótkast ög
aurkast að andstæðingunum, heldur óhlutdrægt
uppgjör á milli kristni og heiðni, og þá auð-
vitað sýnt fram á hið óvéfengjanlega gildi krist-
indómsins fyrir manninn og lífshamingju hans
alla.
Bókin skiptist í þessa kafla:
Inngangur — Heimurinn hinn stóri — Maður-
inn hinn litli — Menning vorra ára — Menning
þau einhvern tíma síðari hluta dagsins,
en seinna fara þau að vaka á öðrum
tímum .Hér fer það oft svo, að hvert
barn vill sjálft skapa sér venjur. Þegar
barnið er um það bil eins árs, nægja
barninu venjulega tveir „miðdags-
dúrar“ að deginum. En þegar það er
orðið 1 árs, sefur það venjulega ekki
nema einn dúr.
Svefninn á aldrei að nota sem neins
konar refsignu. Hann er ein af hinum
dýrmætustu gjöfum náttúrunnar. Að
leggja börn til svefns í hegningarskyni
getur aldrei orðið til að skapa góðar
og fastar venjur í þessum efnum.