Læknaneminn - 01.12.1959, Blaðsíða 15

LÆKNANEMINN
15
blóma. Ekki væri þó rétt að segja,
að ekki hefði af og til verið fyrir
hendi hjá ráðamönnum vilji til
þess að bæta úr enda þótt minna
hafi orðið úr framkvæmdum. Á
s.l. vetri var sett á laggirnar skák-
nefnd og sýndi það út af fyrir sig,
að ráðamenn töldu það jákvætt
fyrir félagslíf stúdenta, að skák-
iðkun yrði þar tekin upp. Starf
nefndarinnar bar þann árangur
að haldin voru nokkur mót (hefðu
þó mátt vera fleiri) og var þátt-
taka góð og öllum til ánægju,
hvern hlut sem þeir svo báru frá
TDorði. Þetta sýndi það, sem raun-
ar vitað var, að í hópi stúdenta
eru fjölmargir, sem hafa gaman
af manntafli. Hitt sýndi það einn-
ig, að flestir eru lítt bóklærðir,
tefla eftir sínu hyggjuviti og njóta
leiksins. Þetta er mjög gott. Þann-
ig hlýtur f jöldinn að verða og fyr-
ir hann er skákin fyrst og fremst
skemmtan. Einstaklingarnir leita
svo lengra allt eftir aðstæðum og
er ekkert við því að segja. En þá
verða gerðar meiri kröfur og
skákin verður ekki leikurinn einn.
Læknanemar hljóta að lenda í
fyrri hópnum. Því valda þeirra
aðstæður. Þeir þurfa ekkert að
fyrirverða sig þótt illa gengi á s.
1. vetri. Stríðsgæfan getur snúizt
á annan veg. Aðalatriðið er að
vera með og tefla sér til tilbreyt-
ingar og ánægju. Hitt er svo auð-
vitað ánægjulegt að eiga afburða
skákmenn. Þeir verða kallaðir sem
fulltrúar okkar, þegar á sterkari
vettvang kemur og þurfa þá að
fórna meiru en rétt tómstundun-
um. Svo læt ég útrætt um þetta
rúmsins vegna, en í næstu þátt-
um mun ég ræða um Heimsmeist-
aramót stúdenta í skák og Frið-
rikssjóð, en hann er stofnaður að
tilhlutan stúdenta og er starfi
hans lokið á þessu ári. Það er stú-
dentum til sóma að styrkja Frið-
rik og er nú brýn nauðsyn í sam-
ráði við hann að ræða um, hvem-
ig við getum styrkt hann í fram-
tíðinni og hummum það ekki fram
af okkur.
Og svo koma skákin og þraut-
irnar. Eg birti skák, sem ég sá
fyrir nokkrum árum. Nöfnum tefl-
enda hef ég gleymt en þeir eru
ekki þekktir í skákheiminum.
Skákin er hins vegar skemmtileg
og enda þótt einhverjir séu, sem
kannast við hana eru þeir vafa-
laust fleiri, sem sjá hana nú í
fyrsta sinn.
1. d2—d4 f7—f5
2. Rgl—f3 Rg8—f6
3. Rbl—c3 e7—e6
4. Bcl—g5 Bf8—e7
5. Bg5xf6 Be7xf6
6. e2—e4 f5xe4
7. Rc3xe4 o—o
8. Bfl—d3 b7—b6.
Byrjunin er hollensk vörn að
vísu nokkuð frábrugðin því sem
nú er bezt talið og svartur velur
nú rólegt framhald og hvítur legg-
ur til kóngssóknar, sem ber góðan
árangur.
9. Rf3—e5 Bc8—b7
10. Ddl—h5 Dd8—e7
Svartur uggir ekki að sér. Hvít-
ur hótaði Rxf6 og síðan Dxh7 +
en við þessu telur svartur sig hafa
Framhald á bls. 18.