Læknaneminn


Læknaneminn - 01.07.1973, Blaðsíða 52

Læknaneminn - 01.07.1973, Blaðsíða 52
eða stem-cell leukemíu, fá æxlisvöxt í miðtaugakerf- ið áður en yfir lýkur. Við fyrstu athugun má þetta heita undarlegt, ef menn muna það að venjulega er enginn lymphoid vefur í miðtaugakerfinu. Þess vegna er álitið, að æxlisfrumur séu komnar blóðleið- ina inní MTK. B. Menn þekkja og eru farnir að beita meðferð bæði gegn og til að fyrirbyggja þennan æxlisvöxt. Hér er átt við intrathecal Methotrexate meðferð. C. Nú er reynt að gera sér grein fyrir pathogenes- unni með því að finna fylgni milli MTK Leukemi og ótal annarra atriða. Þeir þættir, sem stóðust vand- lega tölfræðilega yfirvegun, voru þessir. 1. 17 af 83 sjúklingum, sem höfðu yfir 50.000 blóð- fiögur við greiningu, fengu MTK leukemi, en 52 af 82 sem höfðu færri en 50.000 flögur. 2. Fyrstu 40 vikurnar eftir greiningu fengust mun fleiri tilfelli af MTK leukemi hjá þeim, sem höfðu yfir 10.000 leukocyta í mm:í blóðs. Að þessum 40 vikum liðnum var ekki teljandi munur. 3. MTK leukemi er mun algengari hjá þeirn, sem hafa perífera eitlastækkun. D. Skýringar? Jú, ef æxlisvefur er kominn inní MTK frá blóði í gegnum ,,blood-brain-barrier“ þá er liklegast að það verði við örlitlar blæðingar, sem eru þá líklegar hjá sjúklingum með fáar blóðflögur. Ef þéttni æxlisfruma í blóði er mikil, þá komast margar þeirra inní MTK við hverja blæðingu, og sömuleiðis má ætla að þessar frumur vaxi hraðar. E. Af þessu má draga þær ályktanir, að í fyrsta lagi sé helzt að vænta árangurs af fvrirbyggjandi meðferð með Methotrexate intrathecalt strax eftir greiningu, þegar blóðflögur eru fáar, en síðan beina meðferð að því að halda uppi flögufjöldanum. Sömu- leiðis er hér um að ræða ágætan grundvöll til að finna þá einstaklinga sem eru í mestri hættu og helzl er ástæða til að meðhöndla. Nýjar hutfmyndir í samhantli við þvayfœrasýhingar (Heimild: Urinary tract infection some new con- cepts, Bailey R. R. Canad. Med. Assoc. J. 107 (1972) p. 316-329). Höfundur gefur gott yfirlit yfir tíðni þvagfæra- sýkinga. Hann telur t. d., að svonefnd umtalsverð bakteriuri (þ. e. ræktun yfir 100.000 bakt. pr. ml.) gefi í u. þ. b. 20% tilfella falskar jákvæðar niður- stöður, jafnvel við beztu hreinlætisskilyrði. Sérstaklega segir hann þetta algengt í sambandi við sýkingar með gram-pósitífum bakteríum. Höf- undur mælir með því, að þvagprufu sé aflað með suprapubic aspiration, sem sérhver hjúkrunarkona ætti að geta framkvæmt. Þvagfærasýkingar eru f. o. f. vandamál hjá kon- urn. I einni rannsókn reyndist tíðnin vera 1,2% með- al skólastúlkna (þ. e. 6-18 ára) en aðeins 0,03% meðal drengja á sama aldri. í þessu sambandi bendir hann á rannsókn frá Nýja-Sjálandi, en þar reyndist tíðnin vera ca. 1% meðal skólastúlkna, en nokkrum árum seinna var gerð framhaldsrannsókn á þessum sömu stúlkum, þegar þær sóttu um að fá ókeypis getnaðarvarnai'töflur. Þá var tíðni þvagfærasýkinga ca. 10%, og leiðir þetta vel í ljós sambandið á milli kynferðislífs og bakteriuri. Áframhaldandi rannsókn á sjúklingum með þvagfærasýkingu sýnir röntgeno- logíska galla í 20% af konum, jafnvel þótt um ein- kennalausa bakteriuri hafi verið að ræða, og skiplir Jrar engu máli ,hvort konan er þunguð eða ekki. Höfundur leggur mikla áherzlu á hakflæði milli þvagblöðru og ureters. Þetta telur hann sérlega þýð- ingarmikið í börnum og unglingum, Jrar sem sýna má fram á slíkan galla í allt að helming þeirra, sem rannsakaðir voru. Ef slíkur galli er ekki fyrir hendi, álítur höfundur litla hættu á varanlegum nýrna- skemmdum, jafnvel við síendurteknar sýkingar. Það virðist því vera þýðingarmeira að finna slíkt reflux heldur en finna bakteriuri eina. Meðferð: Höfundur bendir á mikilvægi verndandi aðgerða við endurteknar sýkingör og einkennalausa bakteriuri í sambandi við kynferðislíf. Nitrofuran- toin 50 mg að kvöldi virðist gera mikið gagn. Sami skammtur kemur að góðum notum við endurtekna bakteriuri í sambandi við þungun. Áhrif nefdropa á smábörn Heimild: Adrenerge næsdráber til smábörn. Med- delse fra sundhedsstyrelsen bevirknings- nævn. Ugeskrift for læger. 133 (1971) (p. 2126-2127). Langt er síðan menn veittu eflirtekt og skrifuðu 40 LÆKNANEMINN
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.