Læknaneminn - 01.07.1973, Blaðsíða 30

„Starfsfólh á sjúhrahásum cv mói-
fallið tiðgcrðinni, htcði gynchológar
og hjáhrunarhonur“
Erfitt er að viðurkenna, að tilfinningar starfsfólks
séu nægileg rök gegn fóslureyðingum. Ekki er hætt
við nauðsynlegar aðgerðir vegna þess að starfsfólk
sé þeinl andsnúið. Margt bendir líka til að viðhorf-
in séu að breytast. Þeir árgangar, sem t. d. eru nú í
læknadeild, líta fóstureyðingu miklu frjálslyndari
augum en þeir, sem voru í henni fyrir nokkrum ár-
um. Þannig ælti skortur á hæfu starfsfólki ekki að
vera fyrir hendi nema kannski allra fyrst. Til að
minnka ónot hjá læknum og hjúkrunarfólki ber að
stefna að því, að fóslureyðingar séu framkvæmdar
sem allra fyrst, helzt fyrir lok 12. viku meðgöngu-
tíma og með sogaðgerðinni. -
„Fósturcyðingar stefna antllegu
heilbrigði inóðurinnar í stórhaettu“
Margar kannanir hafa verið gerðai' á þessu er-
lendis. Þær hníga flestar að sama brunni. Ahrif
fóstureyðinga á andlega líðan og geðheilbrigði móð-
ur eru fyrst og fremst háð geðheilsu hennar fyrir
þungunina og þeim aðstæðum, sem hún býr við og
lífsviðhorfum hennar. Framkvæmd fóstureyðingar
og viðhorf þeirra, sem að henni standa, skipta líka
miklu máli svo og almenningsálitið.
Þýðingarmest er geðheilsa konunnar fyrir þung-
unina. Idafi hún verið góð eru áhrif fóstureyðingar
sem slíkrar hvorki varanleg né veruleg. Sumar konur
bregðast að vísu við með sektarkennd, sem þó
stendur yfirleitt stutt og er sjaldnast þannig, að
hún geti talizt sjúkleg. Ef geðheilbrigði móður er á
hinn bóginn ábótavant cg sé jafnvel ástæðan fyrir
aðgerðinni, getur hún stundum haft áhrif til hins
verra og í einstaka tilfelli til hins betra. Erfitt er að
segja nema fæðing hefði haft sömu áhrif í óheilla-
átt ,auk vanda þess sem afkvæmið hefði skapað móð-
urinni og umhverfi hennar.
„Hlutvcrh niannsins er að margfaltl-
ast og ujipfyllu jörðina, fóstureyðing-
ar stríða gegn þessu“
„Það er ergilegt, að svo alvarlegur hlutur eins og
að eignast barn skuli vera samtvinnað svo skemmti-
legri athöfn sem kynferðislífi.“ (Jan Bouman og
Inger Becker í litlum pésa um fóstureyðingamálið)
Þessu er varla hægt að breyta. Smátt og smátt er svo
það sjónarmið að verða ríkjandi, að kynferðislíf sé
orðinn eðlilegur þáttur í ánægjuleit mannsins, og
fyrst og fremst honum lil skemmtunar. Barneignir
eru alvarlegri hlutur sem tilviljanir og mistök eiga
ekki að ráða um. Ef fólk hefur samfarir sér til
skemmlunar eingöngu en stendur uppi með vísi að
barni eftir á, á að vera hægt að leiðrétta slík mistök
fyrirhafnarlítið.
„Fóstureyðingar stríða gegn 5. hoð-
orðinu, t»á shalt ehhi mttnn deyða“
Það stendur hvergi í biblíunni né í trúarsiðum
Gyðinga, að þetta boðorð hafi e-ð að gera með
fóstureyðingar.
„Fóstureyðingar eru í andstöðu við
siðfreeði hirhjunnar“
Biblían ræðir hvergi um fóstureyðingar, og ætti
því frekar að skoða málið í ljósi ýmissa annarra
kenninga kristninnar, s. s. um umburðarlyndi og
hjálpsemi, meðaumkun og fyrirgefningu. Þeim sem
eru á móti fóslureyðingum á trúarlegum grundvelli
mætti e. t. v. benda á orð frelsarans, þegar hann seg-
ir: Sá yðar sem syndlaus er . . .
„Fóstureyðingar drtegju ár barna-
gjöfum til barnlausra hjóna (10%
uf hjónahöndum) “
„Einstæðar mæður ættu að taka þá ákvörðun að
gefa barn sitt, slíkt myndi skapa mikla hamingju hjá
barnlausum hjónum (10-15% af hjónaböndum).
Fóstureyðingar myndu minnka þessar barnagjafir.“
Á að láta konu ganga í gegnum allan meðgöngu-
tímann og erfiði og óþægindi fæðingarinnar bara lil
þess að skapa öðru fólki hamingju? Slíkt getur vald-
ið miklum sálrænum erfiðleikum hjá móðurinni,
enda hlýlur kona, sem gengur með barn sitt fullan
24
LÆKNANEMINN