Úrval - 01.10.1968, Blaðsíða 76

74
ÚRVAL
starf sitt að nýju og nú er hann
um sextugt og alheill heilsu. Art-
hur Godfrey, sem er frægur út-
varpsmaður, var skorinn upp við
lungnakrabba fyrir fimm árum
rúmlega. Honum er batnað að fullu,
og lifir nú við góða heilsu. Banda-
rísk húsmóðir, Kay Taylor, hafði
krabbamein í skjaldkirtli, og
lét hún taka kirtilinn 1954. f stað
hormóna þeirra, sem hún var þann-
ig svipt, fékk hún hormónagjöf
daglega. Lækningin tókst svo vel,
að henni varð ekkert um að ala
fimm börn eftir þetta, og öll voru
þau heilbrigð.
Það er áríðandi að finna krabba-
mein á frumstigi, því þá er lækn-
ingin auðveldust. Auðvitað er mjög
fyrirhafnarsamt fyrir lækni, sem ef
til vill er hlaðinn störfum, að taka
fólk, sem ekkert ískyggilegt finnst
hjá, til skoðunar með jöfnu milli-
bili. En samt ætti þetta ekki að
vera frágangssök. Allir, sem for-
göngu hafa um vernd gegn krabba-
meini, brýna fyrir læknum og al-
menningi hve áríðandi er að slíkar
rannsóknir séu gerðar, því svo sem
dr. I. W. Bean, kanadískur læknir,
segir: „Ekkert er unnið við að bíða
þess að útséð sé um bata, allt er til
vinnandi að finna það sem í aðsigi
er, eins fljótt og það verður greint.“
Einnig þar sem ekki er unnt að
koma lækningum við, má margt
gera til bóta, sem áður var óhugs-
andi. Og margir eru þeir sjúkdóm-
ar, sem menn taka með jafnaðar-
geði, svo sem kransæðastífla, lang-
vinnir sjúkdómar í nýrum o. s. frv.
og leita sér fegnir allra þeirra lækn-
inga, sem kostur er á, og þó að
batahorfur séu engar, leita þeir sér
þeirrar líknar, sem linun þjáninga
fær veitt, og kostur er á í flestum
tilfellum.
Hins vegar fást krabbameins-
sjúklingar oft ekki til að gangast
undir neinar lækningar, ef þeir fá
að vita, að batahorfur séu litlar. —-
Samt er engin ástæða fyrir krabba-
meinssjúkling að örvænta þó að
horfurnar séu tvísýnar. Það er svo
margt hægt að gera bæði til að
lengja lífið og draga úr kvalræði.
Svo er fyrir að þakka, að á síðustu
árum hefur fundizt ýmislegt, sem
léttir og lengir líf þessara sjúkl-
inga.
Fyrir þrjátíu árum gat læknir,
sem fann krabbamein á háu stigi
hjá sjúklingi, lítið gert nema lina
þjáningar hans og reyna að hugga
hann. Meðul hafði hann engin. Fyr-
ir fimmtán árum voru þegar fund-
in lyf, sem gátu dregið úr vexti
æxlisins. Og þó að sjúklingur komi
til læknis nú á dögum með krabba-
mein, sem ekki er framar unnt að
lækna til fulls, getur læknirinn oft
dregið úr þvi og haldið því í skefj-
um um lengri eða skemmri tíma.
Hann tók pípuna út úr sér til Þess að rýma til fyrir undrun sinni.
John D. Sheridan.