Úrval - 01.10.1968, Síða 103

LIFANDI DAUÐI TIL SÖLU
101
hvert kíló, sem hann útvegaði til
viðbótar við 150 kílóin, sem hann
hafði selt, en hann vissi vel, við
hvaða bændur tala skyldi. Hvorug-
ur þeirra bjóst við miklum vand-
ræðum. Þegar öllu var á botninn
hvolft, þá var þetta Afyon, en orðið
þýðir ópíum á tyrknesku, aðalbæki-
stöðvar ópíumframleiðslu Tyrk-
lands.
Næst á eftir Indlandi selur Tyrk-
land mest rnagn af ópíum í gervöll-
um heiminum. Indland framleiðir
að vísu meira magn, en tyrkneska
ópíumið hefur meira morfíninni-
hald, og eftir því er meiri eftir-
spurn. íbúar Afyonhéraðs fram-
leiða svo 80% af framleiðslu Tyrk-
lands af þessari eftirsóttu tegund.
Það er eina afurð þeirra, sem gef-
ur mikið í aðra hönd, og þeir geta
alltaf reiknað með því nð geta selt
allt, sem þeir framleiða.
Það eru um 150.000 ópíumbændur
í Tyrklandi, en samt er enginn
þeirra eiturlyfjaneytandi. Þeir
skoða eiturlyfið sem eins konar
elixír frá sjálfum Allah, elixír, sem
sé eðlilegt, kvalastillandi lyf, sé
það tekið í smáskömmtum. En þeir
álíta það jafnvel verra en áfengi,
sé það tekið í stórum skömmtum
(en áfengi er bannvara fyrir Mú-
hameðstrúarmenn), því að það ræni
mann kynkraftinum. Og í Tyrk-
landi getur ekkert eyðilagt virðingu
karlmannsins eins og kyngetuleys-
ið.
Þrátt fyrir möguleikann á mikl-
um gróða leggur enginn bóndi allt
sitt land undir ópíumrækt. Hver
bóndi trúir því, að Allah hafi í vizku
sinni sett takmörk fyrir þeim gæð-
um, sem hann gefur manninum, og
hann veit, að það er utn slíkt tak-
mark að ræða, hvað ópíumið snert-
ir. Það er engin ræktun eins hættu-
leg og ópíumræktunin. Uppskeru-
magnið er ekki aðeins komið undir
því, hversu miklu hefur verið sáð,
heldur undir því, hversu mikið er
hægt að skera upp á einum einasta
degi ársins.
Þessir dagar, sem allt veltur á,
eru að sumri til, strax eftir að val-
múinn hefur blómstrað og ekrurnar
eru sem höf af hvítum, purpura-
rauðum og bleikum blómum. Þeg-
ar krónublöðin byrja að falla af,
athugar bóndinn fræbelgina nokkr-
um sinnum á dag, þangað til hann
er viss um, að þeir séu nákvæm-
lega hæfilega þroskaðir til skurð-
ar. Skeri hann þá af of fljótt, þá
mun hin mjólkurkennda kvoða,
sem er ópíumið, renna til jarðar.
En sé hann of seint á ferðinni, mun
morfíninnihaldiðið hafa breytzt í
codeine, sem er ekki eins sterkt
eiturlyf.
Þegar bóndinn hefur loks ákveðið
að láta til skarar skríða og hefja
skurðinn, þýtur hann út á akrana
ásamt konu sinni og uppvöxnum
börnum og byrjar þar á hinni erfiðu
og vandasömu uppskeruvinnu. Það
verður að skera í hvern fræbelg,
og það er ekki sama, hvernig það
er gert. Til slíks þarf leikni, sem
nálgast það helzt að vera list. Sé
skurðurinn of djúpur, mun ópíumið
blandast öðrum vökvum í jurtinni.
en sé skurðurinn of grunnur, mun
ekki nást hámarksmagn.
Börnum yngri en 15 ára er aldrei
leyft að hjálpa til við uppskeruna.