Úrval - 01.10.1968, Qupperneq 107

LIFANDI DAUÐI TIL SÖLU
105
með hann í bókstaflegum skilningi.
Tunglið var til allrar hamingju
aðeins í fyrsta kvartili. Nóttin yrði
því nægilega dimm til þess að dylj-
ast og samt nógu björt til þess að
unnt mundi að rata. .Tack kanína
valdi sér 15 menn, sem hann treysti
vel, og svo mælti hann sér mót við
þá á ákveðnum stað. Hann skýrði
þeim frá stærð sendingarinnar, og
hann gerði ráð fyrir því við þá, að
þeir yrðu að fara tvær ferðir yfir
landamærin þá um nóttina til þess
að koma allri sendingunni inn í
Sýrland. Hann sagði þeim líka, að
þeir fengju 60 lírur (6 dollara)
fyrir ómakið, sem voru prýðileg
laun. (Kanínan sjálf átti að fá 300
lírur). Mennirnir gengu að þessu.
Rétt eftir miðnættið teymdi lág-
vaxin, feitlagin kona gamlan hest
yfir járnbrautarteinana, en þeir
voru við útjaðar bannsvæðisins við
landamærin. Hún var svartklædd.
Þetta var kona Celebi. Hún stiklaði
varlega yfir þverbitana undir tein-
unum. Eftir að hún hafði farið tæpa
51 metra leið, kom hún að flötu
svæði, sem hafði verið rakað vand-
lega og sléttað af hermönnunum,
en þeir athuguðu svæði þetta reglu-
lega í leit að fótsporum. Hún lét
sem ekkert væri og gekk áfram, og
hesturinn fylgdi rólegur á eftir
henni. Það var næstum ómögulegt
að greina það í myrkrinu, að kað-
all var bundinn laust við hnakk-
inn og að hesturinn teymdi kaðal-
inn á eftir sér, án þess að kaðall-
inn kæmi þó við jörð.
Þetta var langur kaðall, og það
var röð manna, sem hélt honum á
lofti og gætti þess, að hann dræg-
ist ekld við jörðina. Það voru þeir
Celebi og 15 „hlauparar" hans, en
þeir fylg'du á eftir hestinum í um
200 feta fjarlægð. Þeir gengu bogn-
ir og héldu með annarri hendinni í
kaðalinn, en með hinni í ópíum-
poka, sem þeir höfðu siengt um öxl
sér. Tveir þeir síðustu í halaróf-
unni drógu aftur á móti pokana eft-
ir jörðinni til þess að má út öll
fótspor.
Halarófan nálgaðist nú það svæði,
sem var alþakið jarðsprengjurji'
Mennirnir héldu samt áfram án
þess að hika hið minnsta. Þeir
gengu hægt eftir stíg, þar sem lítill
kindahópur hafði sprengt nokkrar
jarðsprengjur í loft upp, er þær
voru reknar þar um. Þær höfðu
þannig hreinsað stíginn fyrir menn-
ina. Þetta var einn af fleiri stíg-
um, sem Celibi hafði undirbúið á
þennan hátt. Slyngur smyglari hef-
ur alltaf 4—5 leiðir tiltækar, sem
hann getur gripið til eftir þörfum.
Og hann „hreinsar þær alltaf, áður
en hann þarf hugsanlega að nota
þær, svo að þær séu alveg tilbún-
ar til notkunar.
Kona Celebi gætti þess að fara
aldrei eitt skref út fyrir stíginn.
Hú.n vissi alveg, hvað hún átti að
gera, ef hermenn nálguðust. Hún
átti að losa hnútinn, sem batt kað-
alinn við hnakkinn og láta kaðal-
inn falla til jarðar. Svo átti hún
að skýra hermönnunum frá því, að
hún væri á leið til þess að heim-
sækja veikan ættingja sinn í Sýr-
landi. Þegar kaðallínn félli til jarð-
ar, mundi slakinn vera Celebi merki
um, að hætta væri á ferðum. Hann
gat ekki séð varðmennina í myrkr-