Úrval - 01.10.1968, Síða 121

LIFANDI DAUÐI TIL SOLU
119
Ég sendi hann þangað með skipi.“
„En lögreglan veit nákvæmlega,
hvar hún á að leita í bílum.“
Hún veit ekki um þennan felu-
stað,“ svaraði Levonian. „Ég hef
fundið nýjan felustað. Og hann tek-
ur 20 eða jafnvel 25 kíló.“
Það færðist gleðibros yfir and-
lit Benucci. Slíkur felustaður yrði
sannarlega verðmæt nýjung.
„Agætt! Nú skaltu fela vöruna í
þessum bíl þínum, og ég ætla að
láta starfsmann minn reyna að
finna felustaðinn.“
Þeir höfðu náð samkomulagi í
lok fundarins. Trigano átti að fara
til Ameríku tafarlaust og tryggja
þeim íbúð í New York. Levonian
átti að fljúga til Genf, þar sem
hann átti að ganga frá vissum at-
riðum, hvað bankamálin snerti.
Baykal átti að hitta hann þar, og
þar átti Levonian að afhenda hon-
um þríhyrnda snifsið af líruseðlin-
um og þann helming greiðslunnar,
sem Benucci átti að inna af hendi.
Þegar Levonian sneri svo aftur til
Marseille, mundi efnafræðingurinn
hafa lokið vinnslu heroinsins.
EFNAFRÆÐINGURINN
í þorpinu Aubagne, um 10 míl-
um fyrir austan Marseille, lauk
miðaldra, hávaxinn maður undir-
búningi sínum undir bílferð. Þetta
var skömmu eftir dögun. Maður-
inn horfði með ást og aðdáun á
hið glæsilega óðal og hina fögru
landareign sína, á meðan þjónn
hans gekk vandlega frá töskunni
hans í Mercedesbílnum hans. Hann
virti fyrir sér blómabeðin, þar sem
verðlaunarósir kepptust við að sýna
dýrð sína, grasflatirnar, sundlaug-
ina og tennisvöllinn. Svto leit hann
á snjóhvítt húsið, sem glitraði og
glóði í sólinni.
Síðan sneri hann sér að þjón-
inum og sagði: ,,Ef Madame Paoli
spyr um það, skuluð þér segja
henni, að ég búist við að koma
aftur að 4 dögum liðnum. Ég er
að fara til Lyons“.
Josef Paoli var mjög ríkur. Á
heimili hans, sem kostað hafði
100.000 dollara, átti hann úrvals
bókasafn. Þar voru fyrstu útgáfur
og aðrar verðmætar bækur, sem
voru kannske allt að 60.000 doll-
ara virði. Ein kristalsljósakróna í
borðstofunni hafði kostað 7000 doll-
ara, og sérhvert húsgagn hafði ver-
ið vandlega valið með hjálp fremstu
híbýlafræðinga og forngripafræð-
inga. Þar að auki hafði Paoli eytt
næstum milljón dollurum í að
breyta þessari 900 ekru landar-
eign sinni í Neðri-Ölpum fyrir
norðan Marseille. Þetta hafði áður
verið veiðióðal, en hann hafði lát-
ið breyta því í akurlendi og hag-
lendi fyrir sauðfé. Hann áleit, að
þar væri um góða fjárfestingu að
ræða, því að hann ætlaði bráðum
að hætta störfum og setjast þarna
í helgan stein.
Paoli ók varlega í burt og hafði
stöðugar gætur á afturspeglinum.
Þrem mílum frá heimili sínu stanz-
aði hann og beið, þangað til hann
var þess fullviss, að það var eng-
inn annar á veginum. Svo sneri
hann bifreiðinni við og ók um eina
mílu í þá átt, sem hann hafði kom-
ið úr. Þar stanzaði hann aftur og
þóttist vera að athuga vélina. Að