Goðasteinn - 01.09.1970, Qupperneq 26

Við gengum enn alllangan veg vestur aurana með ánni, þar til
kom til móts við strýtumyndað fjall, er mér fannst allbratt upp-
göngu, en upp á topp þess komumst við þó. Þaðan reyndist hið
bezta útsýni suðaustur um fjallgarðinn, enda hafa landmælinga-
menn einhvern tíma haft þarna viðbúnað, svo sem rörstangir
og vírastög, sem nú voru niðurfallin og að eyðast af tímans tönn.
Hér var stanzað góða stund og horft í sjónauka til allra átta, en
allt kom fyrir ekki, hvergi var kindur að sjá. Við héldum því nið-
ur af fjallinu og hugðumst fara aðra leið til baka. Þegar við vor-
um komnir hálfa leið niður, var setzt niður og á ný horft í sjón-
aukann. Eftir nokkra stund sýndist mér ég sjá í mosagrónum
hvammi í allmikilli fjarlægð tvo ljósa depla, er virtust færast úr
stað. Kom okkur saman um, að ekki væri annað að sjá en þarna
væru kindur.
Þetta myndi nú verða alllöng ganga og þá væri allur vandinn
að koma rétt að kindunum og ganga ekki það hratt, að við þyrft-
um að mæða okkur, fyrr en á þyrfti að halda, og koma að þeim
móti vindi. Slíkar fjallafálur eru lyktnæmar og heyra vel uppi á
öræfum. Þegar við komum loks á móts við mosahvamminn, sá-
um við þar engar kindur. Þær hafa því orðið einhvers varar, og
í suðausturátt, í á að gizka 400-500 m fjarlægð, sáum við fjórar
kindur standa á skeri og horfa á okkur og hvæsa. Tóku þær brátt
til fótanna. Nú var ekki um annað að gera en benda hundinum
hið bráðasta á eftir þeim, eða áður en þær hyrfu úr augsýn. Hann
kom strax auga á þær, og hvarf nú á bak við leiti. Mannskap-
urinn hljóp á eftir og beitti nú allri sinni orku. Valur dró fram
úr okkur og handsamaði fyrstu kindina með aðstoð Neða. Hún
var bundin í skyndi. Ég beindi hundinum á eftir hinum kind-
unum, sem tóku nú á sig krók. Kom hundurinn brátt með þær
í átt til okkar, hélt þeim í hóp og kom með þær í fas okkar, þar
sem þær voru handsamaðar svo að segja í einni svipan. Þarna
reyndust vera tvær mæðgur frá Sverri Sigurðssyni á Ljótarstöð-
um, búnar að ganga úti í þrjú ár, báru utan á sér alla þá ullar-
árganga og voru framúrskarandi feitar og sléttar á bak, eins og
kallað er. Með þeim var dilkur frá Val í Úthlíð.
Við rákum kindurnar til að byrja með í sambandi, tvær og
24
Goðastehm