Úrval - 15.12.1980, Page 9

7
„Aldur? Hvað er það?”
spyr þessi ótrulega kona, sem er frísk og lífsglöð eins
og ung stúlka — og getur í bókstaflegri merkingu lagt
hvern sem er að fótum sér.
4
rt
86 ÁRA JÚDÖMEISTARI
— Claudc Bobin —
INN
rigningardag í
(!) februar 1953 gekk smá-
.Jr. vaxin kona í þykkri grárri
-)K- kápu niður Rue des
íK/K>K/KJK Martyrs á Montmartre
*
*
*
E
og rak þá augu í gult Ijósaskilti. Á
þvl stóð eitt orð: Júdó. Henni datt 1
hug að líta inn og bað um leyfí til að
horfa á. Á eftir spurðist hún fyrir um,
hvað með þytfti til að komast í náms-
hóp.
,,Er það fyrir son, eða kannski
barnabarn?” spurði kennarinn.
,,Nei, nei — bara fyrir mig sjálfa.
Þér þykir ég kannski of gömul. Ég er
sextíu ogþriggja.”
Daginn eftir byrjaði hún að læra
hvernig á að detta án þess að meiða
sig. Ötrúlega hraðar framfarir hennar
í þessari eidgömlu, japönsku bar-
dagaaðferð gerðu það að verkum, að
beiskar glósur annarra í hópnum —
sá elsti var 25 ára — hijóðnuðu skjótt.
Hún fékk guit beiti fyrir hvíta
byrjendabeltið, síðan rauðgult,,
grænt, blátt og brúnt. Hið virðulega
og eftirsóknarverða svarta belti fékk
hún er hún var 68 ára.
Því næst fór hún til japan, þar sem
hún iærði frekar undir handieiðsiu
hins fræga júdókennara Mifuné
Kujtso. Jafnhliða menntaði hún sig í
annarri bardagaaðferð, aikido, hjá
öðrum þekktum meistara, Úeshíba