Úrval - 01.02.1982, Síða 90

88
ÚRVAL
hann hafði til umráða. Óreglubundin
hryðjuverk dauðadeilda vinstrisinna
og fasista varð að kerfisbundinni
athöfn stríðsherranna. Hver þeirra
hafði sína fanga, fangelsi og sitt
réttlæti og jafnvel stjórnin sjálf gat
ekki losað fanga sem haldið var í ein-
hverju af þessum leynifangelsum.
Milli 1976 og 1978 er talið að um ríu
þúsund manns hafi látið lífið,
fimmtán þúsund í viðbót hurfu
sporlaust.
I hvert sinn sem herinn var
neyddur til að viðurkenna einhverja
kúgunaraðgerð var það gert með
orðalagi sem gaf í skyn að ákveðin
fangadeild hefði verið matarlaus
eina nótt. Þegar einhver her-
foringjanna minntist á einhvern sem
var „horfinn að eilífu” hljómaði það
eins og saknaðarfull athugasemd um
einhvern sem fluttur væri á fjarlægar
slóðir.
Margsinnis höfðu forráðamenn
hersins lýst aðdáun sinni á opin-
skárri andúð blaðs míns á vinstri-
sinnuðum hryðjuverkamönnum sem
ég nafngreindi og ásakaði á prenti.
En þeir gátu alls ekki botnað í því
hvers vegna ég ásakaði einnig þá sem
notuðu aðferðir hryðjuverkamanna
til að uppræta vinstrisinnaða hryðju-
verkamenn. Þeir tortryggðu ástæður
mínar til þess að berjast gegn þeim
hægri ógnarstefnumönnum sem voru
hernaðarlegir bandamenn þeirra. Þeir
voru hiklaust þess sinnis að það væri
meira um vert að berja niður and-
stöðuna heldur en gera sér rellu út af
því með hvaða hætti það var gert. Það
var engin leið að útskýra að ég trúði
statt og stöðugt á nauðsyn þess að
kveða niður alla ógnarstefnu en að
það yrði að vera og gæti aðeins orðið
innan ramma argentínskra laga. Þeir
gátu ekki skilið að argenrínskur
föðurlandsvinur gæti samtímis verið
tryggur gyðingur, síonisti *, stuðnings-
maður Salvadors Allende, kúgaðra í
Sovétríkjunum og pólítískra fanga í
fangelsum á Kúbu. Heimur þeirra var
einfaldari. Og til þess að komast af í
þeim heimi var óhjákvæmilegt að
velja milli tveggja öfga.
Dauðasynd
Allt frá upphafi ríkti dauðaþögn
eins og verður í hverju menningar-
landi sem þegjandi lætur það yfir sig
ganga að ofbeldi sér óhjákvæmilegt
og síðan óttinn sem fylgir. Þessi þögn
getur gert hvaða borgara sem er að
samsærismanni. Þessi þögn var fyrir
hendi í Þýskalandi þegar margir
gmnlausir borgarar gengu út frá því
sem gefnu að allt félli aftur í eðlilegar
skorður um leið og Hitler væri búinn
að uppræta kommúnistana og
gyðingana. Eða í Sovétríkjunum
þegar fólkið ímyndaði sér að allt
myndi verða eðlilegt aftur þegar
Stalxn hefði gengið milli bols og
höfuðs á trotskíistunum.
Þetta var til að byrja með almenn
sannfæring í Argentínu. Svo kom
óttinn. Og eftir óttann skeytingar-
• Sem nú til dags þýðir stuðningsmaður
Israels sem ríkis gyðinga.