Úrval - 01.02.1982, Blaðsíða 93

NAFNLAUS FANGI — NÚMERSLAUS KLEFI
91
verulegu ástandi. Argentínsk
dagblöð skrifa beinlínis á dulmáli og
beita líkingum sem eru gersamlega
óskiljanlegar þeim sem eru utan við
hinn upplýsta innri hring. Skrif La
Opinión voru skiljanleg og bein svo
hver meðallesandi gat skilið þau. I
þessum skilningi var blaðið sann-
kölluð ógnun.
Einu sinni varð lítill atburður til
þess að Isabella Perón setti La
Opinión í tíu daga útkomubann.
Blaðið birti einfaldlega þýðingu á
frétt sem birst hafði á venjulegu
líkinga- og rósamáli fimm dögum
áður í litlu úthverfablaði án þess að
gripið væri til ráðstafana gegn því
blaði. Á sama hátt gerði Videla
forseti La Opiniðn upptækt og setti
það í þriggja daga útkomubann fyrir
að hafa birt grein sem áður hafði
komið í tímariti jesúíta, án þess að
það væri gert upptækt.
Sumir telja að einu mögulegu
viðbrögðin við harðstjórnarkúgun —
fasista eða kommúnista — sé að fara í
felur eða útlegð. Báðar þessar aðferðir
voru andstæðar minni heimspeki. Þar
að auki stóð ég dag hvern frammi
fyrir því örvæntingarfulla fólki sem
vildi ekki láta af þeirri trú að La
Opinión gæti hjálpað ástvinum
þeirra sem voru horfnir. Þegar á
heildina er litið get ég ómögulega
metið árangurinn. Ég veit að ég
bjargaði lífi sumra þeirra og tel að
aðrir hafi verið vegnir eingöngu
vegna þess að La Opimón krafðist
upplýsinga um hvar þeir væru niður-
komnir. En mér virðist þegar allt
kemur til alls að þessa baráttu hafi
orðið að heyja svo það væri að
minnsta kosti einhver barátta. Mér
þótti óhjákvæmilegt að ráðast beint á
leiðtoga hernaðarhópa öfga-
mannanna. Það kann að hafa verið
einn þvílíkur hópur, sem Videla
forseti og ríkisstjórnin sjálf vissu ekki
um, sem rændi mér.
Menningarhrun
Þegar þeir brutust inn í húsið
fundu þeir ekki þann sem þeir
leituðu að, föðurinn. Þeir settu poka
yfir höfuð hinna og tóku þau með sér
— móðurina, búða synina, tengda-
dótturina. Þeir byrjuðu aðpynta þau.
Það varð tilþess að faðirinn gekk fyrir
dómara til að staðfesta að þuð væri
hann sem lögreglan var að leita.
Dómarinn afhenti hann lögreglunni
sem lét konuna hans lausa.
Föðumum, sonunum og tengda-
dótturinni var stungið í Coti
Martínez, leynifangelsi. Þau voru öll
fjögur þyntuð um hríð. Svo bara
faðirinn. Fyrir hverja pyntingarhrinu
voru synir hans þvingaðir til að
matreiða handa honum og hlúa að
honum svo hann þyldi pyntinguna.
Faðirinn var bundinn við rúmið og át
með þeirri hendinni sem laus var og
aðstoð sona sinna og tengdadóttur.
Síðan kvöddu þau þrjú hann og
reyndu að stapþa í hann stálinu fyrir
pyntinguna.
AF ÖLLUM ÞEIM dramatísku
atburðum sem ég varð vitni að x