Úrval - 01.04.1983, Blaðsíða 6

Úrval - 01.04.1983, Blaðsíða 6
4 ÚRVAL i' ■ jlHMÍlpfolÉk, W JK • ,", ' ■ li-1 WKÁCf ... •; % ú- . <*-. Mk. • ,v | l • ■ 1 i íEEPa V l J V l jp j l w\ ' ‘ - íjtmr íjli ■' 'W -ú i • J undrin sem henni tengjast. Saga myndarinnar er einföld og falleg. Það var í dögun hinn 9. desember 1531 að 57 ára indíáni, bóndinn Juan Diego, var á leið til morgunmessu í þorpinu Tlatelolco fyrir norðan Mexíkó City. Þá voru liðin tíu ár síðan Hernando Cortés vann Mexíkó. Juan Diego og frændi hans, Juan Bernadino, höfðu tekið nýju trúna. Þegar Juan Diego var að fara fyrir Tepeyac Hill heyrði hann rödd sem kallaði: ,Juanito! Juan Dieguito!” Uppi á hæðinni stóð ung stúlka í skínandi skikkju. Hún sagðist vera María mey, þangað komin til að veita vernd ,,öllum þeim sem búa í þessu landi og öllum þeim sem elska mig”. Hún vildi senda hann til að reka er- indi hennar: að segja biskupnum að hún vildi að byggð yrði kapella á sléttunni við fjallsræturnar þar sem hún gæti ,,heyrt grát fólksins og linað sorgir þess, kvöl og vanlíðan”. Fray Juan de Zumárraga, biskup- inn, var skiljanlega ekki ginnkeyptur fyrir þessu. Þegar Juan Diego var á heimleið aftur, vonsvikinn yfir mála- lokum, beið mærin aftur eftir honum. Hann sagði henni frá mála- lokum og að hún yrði að senda valda- meiri mann en sig til að reka erindi sitt. Hún neitaði því og bað Juan Diego að fara aftur daginn eftir. í það sinn stakk biskupinn upp á því við Juan Diego að hann kæmi með ótvíræða sönnun fyrir því að María mey væri þar. Juan Diego fór og sagði sýninni, sem hann kallaði svo hlýlega „barnið mitt”, frá þessu og hún lofaði að hann skyldi fá sönnun frá henni morguninn eftir. Þegar Juan Diego kom heim var frændi hans fárveikur. Allan næsta dag hjúkraði hann gamla manninum. Að morgni hins 12. desember lagði hann af stað til að ná í prest sem gæti veitt frænda hans, sem hrakaði ört, hinstu smurningu. Hann langaði ekki til að verða fyrir truflun við Tepeyac svo að hann reyndi að komast hinum megin við hæðina til að losna við ,,barnið”. En hún var þar þá á stígnum fyrir framan hann.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.