Úrval - 01.04.1983, Síða 30

28
ÚRVAL
þeirra ganga enn fyrir fullum húsum
um allan heim þótt meira en öld sé
liðin frá láti Offenbachs. Öpera hans,
Ævintýri Hoffmanns, er líka á verk-
efnaskrá næstum allra óperuhúsa sem
eitthvað kveður að bæði í Evrópu og
Bandaríkjunum.
Það er kátlegt til þess að hugsa að
engir aðkomumenn í París hafa virst
óefnilegri en þrír fátækir þýskir
gyðingar sem stigu af áætlunarvagn-
inum frá Köln í nóvember 1833. Isaac
Offenbach var að koma með syni sína
til Frakklands til þess að láta þá halda
áfram tónlistarnámi sínu. Júlíus, 18
ára, lék á fíðlu en Jacob, 14 ára, á
selló.
Föðurnum tókst að fá áheyrn fyrir
Jacob hjá Luigi Cherubini, hinum ill-
ræmda stjórnanda tónlistatskólans í
París. Cherubini hafði yndi af því að
eyðileggja framavonir manna. ,,í
reglum skólans stendur að útlending-
ar fái ekki inngöngu,” sagði hann.
(Tíu árum áður hafði hann neitað
Franz Liszt um inngöngu vegna þess
að hann var Ungverji.)
En Isaac fékk Cherubini til að
hlusta ájacob. Skólastjórinn dró fram
erfíða ítalska sónötu og rak hana að
drengnum. Jacob lék verkið galla-
laust. „Þetta er nóg!” Cherubini
stökk á fætur. ,,Ég ætla að gera
undantekningu. Þú færð inngöngu í
skólann! ”
Ári síðar yfirgaf Jacob, eðajacques
eins og þá var farið að kalla hann,
skólann vegna þess að honum leiddist
og fékk vinnu sem sellóleikari í
hljómsveitinni við Opéra-Comique.
Þegar hann var ekki að spila var hann
að semja.
Árið 1839 gekk hann í lið með
aðalbornum ungum Þjóðverja að
nafni Friedrich von Flotow (sem síðar
samdi óperuna Martha) og þeir fóru
að spila heima hjá fína fólkinu.
Offenbach varð fljótlega eftirlæti
áheyrenda sinna og sagði skrýtlur og
hermdi eftir dýrum á sellóið sitt.
Utlitið gerði hann enn fyndnari.
Hann var rétt rúmlega einn og hálfur
metri á hæð og aðeins 45 kg að
þyngd.
Foreldrum tilvonandi eiginkonu
hans, Herminie, brá í brún er þeir sáu
hve væskilslegur hann var, með loga í
dökkum augum, kónganef og síðan
hárþyril. Þeir settu það skilyrði að
hann gerðist kaþólskur og færi 1 vel
heppnaða hljómleikaferð til þess að
fá að kvænast henni. Hann gerði
hvort tveggja. Hljómleikaferð hans til
Englands með viðamikla verkefnaskrá
eigin sellótónsmíða var sigurför og
honum var boðið til hirðarinnar til að
leika fyrir Viktoríu drottningu og
Albert prins.
Hægi kaflinn
Þegar hann kom aftur til
Frakklands í leit að vinnu reyndi
hann að komast að hjá Opéra-
Comique. En „kerfíð” í tónlistinni
kærði sig ekki um hann — hann var
of háðskur, of skrýtinn og ekki
franskur. En svo varð byltingin 1848,
sem kom Louis-Napóleoni, síðar