Úrval - 01.04.1983, Qupperneq 42

40
glæpum í New York. Hann steig
skrefi lengra en menn höfðu gert þar.
Mikið var að gera hjá dómstólunum I
Chicago og komst hann að þeirri
niðurstöðu að eina leiðin til þess að
bæta úr gangi mála væri að setja upp
sérstakan dómstól sem fjallaði
eingöngu um mál síbrotamanna.
Fyrir opinbert fé var nú komið á fót
þremur sakadómum og þrír sakadóm-
arar voru ráðnir til hvers dómstóls.
Afbrotamenn, sem dæmdir höfðu
verið oftar en einu sinni áður, voru
sendir beint til þessara dómstóla ef
þeirra beið nú enn einn dómur fyrir
stórafbrot. Um sérhvert mál var nú
fjallað af mikilli nákvæmni og það
hlaut jafnítarlega umfjöllun og áður
hafði aðeins verið beitt við rannsókn
glæpa á borð við nauðganir og morð.
Dómarar síbrotadómstólanna
heimiluðu ekki að sleppa mönnum
gegn lágri tryggingu. Akærandinn
samþykkti heldur ekki oft að draga úr
ákærum. Nú hefur verið hægt að
stytta meðferðartíma máls sem venju-
lega tók eina 18 mán. niður í 6 mán-
uði að meðaltali eða jafnvel minna.
Hingað til hafa níu af hverjum tíu
sakborningum játað sekt sína eða
verið dæmdir sekir. 90% þeirra hafa
verið send í fangelsi. Desember-
mánuður 1981 var ósköp venjulegur
síbrotadóms-mánuður. Þá var fjallað
um 58 mál, 48 menn reyndust sekir,
45 voru sendir 1 fangelsi. Ekki var ein-
um einasta glæpamanni heimilað að
fara fram á að dregið yrði úr ákærum
ÚRVAL
gegn honum frá því sem upphaflega
hafði verið ákveðið.
Fljótlega var mikið farið að tala um
þessa dómstóla meðal afbrotamanna í
borginni að því er Ken Malatesta mál-
flutningsmaður segir. Hann segir líka
að einn afbrotamaður, sem kominn
var í síbrotadómstólinn, hafí snúið sér
að verjanda sínum og sagt: „Komdu
mér í annan dóm. Hér er engin leið
út nema beint í fangelsið. ’ ’ Ótti hans
reyndist á rökum reistur. Hann var
sekur fundinn og dæmdur í sextíu ára
fangelsi fyrir vopnað innbrot.
Verjendur hafa viljað láta reyna á
það hvort þessir síbrotadómstólar
samræmast stjórnarskránni og var
málið tekið fyrir áfrýjunardómstól í
Illinois árið 1978. Byggðist það á því
að með því að draga menn fyrir
síbrotadómstól væru þeir óumdeilan-
lega brennimerktir og um leið sviptir
jafnri vernd og málsmeðferð á borð
við það sem aðrir nytu fyrir öðrum
dómstólum. Áfrýjunardómstóllinn
hafnaði þessu.
Á hinn bóginn fullvissa málflytj-
endur fórnarlömbin og vitnin um að
glæpamenn muni hljóta harðan dóm.
Verjendur hafa viðurkennt að það sé
engin spurning um að afbrotamenn
fái þarna aðra meðferð en í öðrum
dómum. Bob Gevirtz, opinber verj-
andi, segir: „Málin verða ævinlega að
ganga fljótt fyrir sig og þrýstingi er
beitt til þess að flýta fyrir dómsupp-
kvaðningu.”
Verjendur minnast máls frá árinu
1981 þar sem 32 ára gamall maður var