Úrval - 01.04.1983, Blaðsíða 119

Úrval - 01.04.1983, Blaðsíða 119
FRAM, FRAM — ALDREIAÐ VÍKJA 117 steinolíu á þetta fyrst.” Hann skrúfaði lokið af steinolíubrúsanum og hellti. Allt í einu skall eitthvað á mér sem fleygði mér að veggnum. Óljóst heyrði ég Floyd veina: „Ég loga!” Ég skynjaði að ég logaði líka. Ég reyndi að standa upp en fæturnir vildu ekki hlýða mér. Raymond hljóp að hliðardyrunum og hrópaði á Lethu sem opnaði fyrir okkur og hjálpaði okkur út. Ég fylgdi dæmi eldri bróður míns og velti mér hring eftir hring á jörðinni til að slökkva eldinn í fötunum mínum. „Kastið sandi á okkur,” hrópaði Floyd en það var lítið hægt að skrapa upp úr gaddfreðnu skólahlaðinu. Floyd skjögraði á fætur þótt enn logaði í honum á nokkrum stöðum. „Við verðum að komast heim,” kjökraði hann og tók til fótanna. Við hin störðum á hann með skelfingu. Hann var bókstaflega nakinn. Eftir var aðeins efsti hlutinn af sviðnum jakkanum. Þaðan frá og niður að rjúkandi skónum var aðeins svartsviðinn líkami. Við héldum á eftir honum og mér varð litið niður eftir sjálfum mér, í fyrsta sinn. Báðar buxnaskálmarnar voru brunnar af. ,,Þú verður að halda áfram,” sagði Raymond þegar ég dróst lítið eitt aftur úr. Pabbi myndi ætlast til þess að við kæmumst heim. Frarn fram — aldrei að víkja. Vandamálin eru til að sigrast á þeim. Þetta var það sem Clint Cunningham klifaði stöðugt á við börnin sín. Einhvern veginn höfðum við þessa kílómetra af. En þegar við vorum að komast heim að húsinu helltust kvalirnar allt í einu óbærilega yfir mig og ég leið út af. ÞAÐ NÆSTA SEM ég man var að ég heyrði mjúka og róandi rödd rétt hjá mér. „Læknirinn er á leiðinni,” sagði mamma og kældi á mér ennið með blautum klút. Ég opnaði augun. Pabbi horfði þungbúinn á Floyd. Systkini mín stóðu við fótagaflinn, hljóð og ótta- slegin. Ég fann svo til að ég gat ekki haldið aftur af mér. Ég hljóðaði. Þegar Fergusen læknir kom sneri hann sér fyrst að Floyd. Svo kom röðin að mér. Mamma hélt mér meðan Fergusen baðaði brunasárin með línolíuupplausn. Ég þoldi ekki þennan sársauka. Seinna gaf ungi læknirinn pabba merki um að koma með sér út. Þeir lokuðu á eftir sér en ég heyrði hvað hann sagði. „Mesta hættan með Glenn er fgerð. Ef hún kemur verður að taka af honum fæturna. En þótt svo fari ekki efast ég um að hann geti nokkurn tíma gengið framar. Það er ekki hægt að gera mikið fyrir Floyd. ’ ’ Seinna fréttum við að það hefði verið fundur í skólahúsinu kvöldið áður. Eldurinn í ofninum var því ekki kulnaður til fulls þegar við komum. Af einhverri ástæðu hafði bensín verið látið í olíubrúsann. Verra gat það ekki verið.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.