Jólablaðið - 15.12.1944, Blaðsíða 5

★ ★★★★★ ★★★★★★
KONRÁÐ VILHJALMSSON:
JÓLAHUGUR
Kom, sólfagur, Fátækur var hann Skyldum v é r heimta
í sal og hreysi, og fyrirlitinn. skilning af D r o 11 ni? -
kærleikans dagur Fæddur í jötu, Má ei mannsins barn
og kynnir elsku, — flæmdur um auðnir. mátt hans greina.
hrosgjafi barna, Dreginn fyrir dóm. Vort er að elska
bandingjans geisli, Deyddur á krossi. — vald hans og náð, —
sverðengill sannleiks Þó var hann beztur leggja hlýðna hönd
og sættir manna! og bjartastur manna. í hans lófa.
Forðum var eg ungur, Hann var ímynd Enn Ijómar dýrð hans.
er eg fyrst þig leit. — vors æðsta Guðs. Enn skín st jarna —
Hvíslaði móðir Þess vegna þoldi hann gegnum skammdegi,
að hljóðu barni: þrautir allar. gegnum blóðstrauma.
„Einn er al-beztur Bað fyrir kvölurum Enn lýsa kerti
eftir að líkja. á krossins tré. í æskunnar mund.
Gefur gull í hönd Steig úr grjót-gröf Enn er jóla-bros
og gull í hjarta. í Guðs himin“. á öldungs hvarmi.
Það er Frelsarinn, Skildi ég þetta, Gef oss, Guðs dagur,
er fæddist á jólum, eða skildi ég eigi? — geisla af Ijósi, —
Guðs dýrðar geisli Mat eg það og fann þrek í þrautum,
og gleði barna. — í meyru hjarta. — þol í stríði!
Sælulind svanna Vóx ei sá skilningur, Auðugra styrkur
og sumargjöf. — veiktist ei heldur. — og aumra skjól! —
Dáðvaki drengja Æ hinn sami — Hver ertu? Hver ertu?
og dyggða-sjóður. á auðmjúkum stundum. — Kristur — Jesús!
JÓLABLAÐIÐ 3