Vinnan og verkalýðurinn - 15.04.1953, Blaðsíða 39

SIGURÐUR BLONDAL:
Framtíð skógrœktar á íslandi
Sigurður Blöndal.
Markmið skógræktarinnar
Páar eru þær þjóðir, sem þurfa að
fiytja inn allt sitt timþur, vöru, sem
menningarþjóðfélag getur ekki án
verið. ísland er eitt af fáum, sem
þetta gera. Hér vaxa að vísu dálitlir
birkiskógar, en ekki eru gæði þeirra
slíkt, að unnt sé að hafa af þeim bein
not, nema til eldsneytis, viðarkola og
iítilsháttar smíða. Þótt svo væri,
myndu þeir samt bæta lítt upp timb-
urskort þjóðarinnar. Það er nefnilega
mestmegnis barrviður, sem inn er
fiuttur, enda vill svo til, að einmitt
þeir leysa að langmestu leyti úr timb-
urþörf mannkynsins.
Hér á landi eru nokkrir menn, sem
hafa skógrækt að atvinnu og hinir
skipta þúsundum, sem eiga skógrækt
að höfuðáhugamáli. Hvað vilja svo
þessir menn? Jú, þeir hafa fengið þá
flugu í höfuðið, að rækta megi hér
barrskóga— og að því vinna þeir —
en meira til: Þessir barrskógar eiga,
er tímar líða, að geta mætt timbur-
þörf landsmanna. Birkiskógarnir, sem
fyrir eru, þurfa líka að verða víð-
lendari og betri, því að þeir bæði veita
hinum landnemandi barrtrjám nauð-
svnlegt skjól fyrstu áratugina og einn-
ig eru þeir alls staðar bezta vörnin
gegn uppblæstri landsins, en hann er
dýrkeypt afleiðing margra alda gróð-
urráns landsmanna. Aðhlynning að
birkiskóginum og stækkun hans er
þannig bezta sóknarvopn lífsins gegn
dauðanum.
Höfuðmark skógræktarinnar er þá
ræktun barrskóga og friðun birki-
skóga.
Ilvers vegna vex hér ekki náttúrlegur
barrskógur?
Þetta er spurning, sem margir hafa
varpað fram, og hinir vantrúuðu bæta
við: Úr því reyndin er þessi, er þá
nokkur leið til þess, að unnt sé að
rækta hér barrskóg? Er ekki ísland
of kalt land til þess, að svo geti orðið?
Fyrri spurningunni er fljótsvarað:
Náttúrlegur barrskógur vex hér ekki
vegna þess, að þau víðu höf, sem um-
VINNAN og vgrkalýðurinn
37