Bergmál - 01.11.1956, Qupperneq 43

Bergmál - 01.11.1956, Qupperneq 43
B E R G M Á L 1956 „Jú, jú, það er trúlegt," sagði hann. „Ég hef víst verið indæll, eða hitt þó heldur. Eru allir for- naumuðir við mig?“ „Nei, nei, biddu fyrir þér — öllum fannst þú svo voðalega skemmtilegur. — Júlli Péturs varð náttúrlega dálítið súr þarna um tíma, á meðan setið var undir borðum. En hinum strákunum tókst einhvern veg- inn að troða honum í sætið aft- ur og lækka í honum rostann. Ég held að það; hafi enginn við hin borðin tekið eftir þessu yfirleitt. Eða að minnsta kosti ekki nema sumir.“ „Ætlaði hann í mig?“ spurði hann, „hvað hafði ég jþá gert honum?“ „Almáttugur! Þú gerðir ekki nokkurn skapaðan ihlut. Þú varst alveg ókey. En þú veizt hvernig apinn hann Júlli lætur, ef honum finnst einhver vesen- ast of mikið utan um Ellu.“ „Var ég nærgöngull við Ellu?“ spurði hann. ,,Ég trúi því varla.“ „Nei, nei, ég held nú ekki,“ svaraði hún. „Þú gaspraðir bara dálítið við 'hana. Og benni fannst þú vera drep-fyndinn. Hún skemmti sér kostulega, þótt hún yrði náttúrlega dálítið ergileg þarna þegar þú helltir rjúpnasósunni niður á bakið á henni.“ „Hvert í logandi! Rjúpnasósu niður á bak á henni! Herra minn trúr, hvað get ég gert.“ „Elsku, góði, hún fer ekki að erfa það við þig til lengdar,“ svaraði hún. „Þú getur bara sent henni blóm eða eitthvað svoleiðis. Vertu ekki að hafa áhyggjur af því — það skiptir engu.“ „Sei, sei, nei, ég er alveg sam- vizkulaus,“ svaraði hann, „ég blæs á það alltsaman — mér líður svo sem ágætlega hérna í stólnum. Oh .... Herra minn trúr, oh .... Herra minn trúr .... Fann ég kannske upp á fleiru álíka skemmtilegu til að skemmta fólkinu með, á meðan setið var undir borðum?“ „O-ne-ei, þú varst alveg ókey,“ svaraði hún. „Vertu ekki með þessa ímyndunarveiki. Allir voru stór-hrifnir af þér. Yfir- þjónninn var svolítið áhyggju- fullur um tíma af því að þú vildir ekki hætta að syngja, en í raun og veru var honum ekki eins leitt og hann lét. Hann sagði bara að hann væri smeyk- ur um að löggan myndi fara að derra sig ef það yrði alltof mik- ill gauragangur, en honum var 41
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Bergmál

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.