Bergmál - 01.11.1956, Blaðsíða 20

Bergmál - 01.11.1956, Blaðsíða 20
Október — Nóvember B E R G M Á L----------------- hafði meira vald yfir 'honum en nokkur annar. Mannkynssagan hefir viljað eigna henni margt illt, sem hún bar enga ábyrgð á. Henni hefir til dæmis verið kennt um það, að Alexander lét brenna konungsborgina Persopolis kvöld eitt er hann var drukkinn. Margt fleira ófag- urt hefir henni verið kennt um. En hún átti marga óvini sem gjarnan vildu ryðja henni úr vegi. Og hvað sem jþví líður, gaf hún Alexander mörg góð ráð, því hún var óneitanlega mikill mannþekkjari. Á hinum fjcá- mörgu ferðum sínum til Egypta- lands, meðal annars á meðan ‘hann var að skipuleggja borgina Alexandríu, hafði kóngur Thais alltaf með sér. Þar hitti hún yfirherforingja Egyptalands, Ptolemeus Lagus, sem var afburða daglegur mað- ur, er hafði unnið sig upp úr stöðu óbreytts hermanns í her Alexanders og var nú orðinn yfirherforingi í þjónustu hans. Þau tvö, Ptolemeus og Thais gerðust brátt bandamenn, er hvort um sig fann að hitt var sterkt, og unnu þau margt sam- an, sem reyndist báðum til gagns. Þegar Alexander dó, árið 323, hugðist Ptolemeus þegar taka völdin í Egyptalandi, en Thais brá sér í heimsókn til hans og ráðlagði honum að bíða á með- an aðrir herforingjar Alexand- ers berðust um völd og embætti. Ptolomeus fylgdi þessu ráði út í æsar, o.g hann gerði meira en það. Hann giftist hinni fögru og gáfuðu vinkonu sinni, Thais. Á þann hátt varð ambáttin Thais ættmóðir Ptolomeus-kon- ungsættarinnar, sem réð ríkj- um í Egyptalandi um þrjú hundruð ára skeið. Til þess að ná sem traustustum tökum á landslýðnum, tóku Ptolomearn- ir upp venjur Faraóanna. En þar sem Faraó var guðaættar, var hann alltof ættgöfugur til að geta gifzt öðrum konum en þeim er voru sömu ættar. Á þann hátt skapaðist sú venja að ættfólkið giftist innbyrðis, systkini giftust 'hvort öðru, já — meira að segja móðir syni, og faðir dóttur. Samkvæmt viður- kenndum líffræðilegum lögmál- um. hefði þessi frændmenna gifting óhjákvæmilega átt að leiða til úrkynjunar. Og þess vegna verður það að teljast mjög kynlegt að einn síðasti kvistur þesSa ættstofns, var Kleópatra, sem tók öðrum kon- 18
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bergmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.