Bergmál - 01.11.1956, Blaðsíða 50

Bergmál - 01.11.1956, Blaðsíða 50
Október — Nóvember B E R G M Á L----------------- sýnir hans, skarkali og dynur vélanna yrði daufari og rykið minna .... Nokkra daga lá gjörðin ó- hreyfð undir rúmi gamla manns- ins í dimma og óvistlega her- berginu hans. Við og við tók hann hana þó fram og leit á hana. Þessi óhreina, gráleita gjörð mildaði gamla manninn og veitti honum huggun. í hvert skipti sem hann handlék hana sá hann litla drenginn skýrar fyrir hugskotssjónum sínum. V. Það var bjartur, hlýr sumar- morgun, og fuglarnir sungu glaðlegar . í krónum trjánna heldur en vant var. Gamli mað- urinn reis árla úr rekkju, tók gjörðina sína og gekk alllangt út fyrir borgina. Hann hóstaði dálítið á meðan hann klöngraðist yfir feyskjur og þyrnirunna í skóginum. Hon- um virtust trén óvenju þögul og hörkuleg. Börkur þeirra hafði aldrei verið svo dökkur og skrælnaður. Gróðrarilmurinn var sterkari en vant var, burkn- arnir hávaxnari í ár en í fyrra. Hér var hvorki ryk né dynur og hitamistur sást meðfram jörðu sumsstaðar inn á milli trjánna. Gömlu fæturnir runnu til á þurrum laufum og hnutu um berar trjárætur. Gamli maðurinn braut kvist af einu trénu og lét gjörðína sína 'hanga á honum. Hann kom í rjóður. Þar var kyrrð og ró, sólarbirta og unaður. Þúsund milljónir daggardropa glóðu á nýslegnum stráum. Skyndilega lét gamli maður- inn gjörðina renna fram af kvistinum, sem hann hafði borið hana á. Hann sló með kvistinum svo að gjörðin valt af stað yfir grasflötina. Gamli maðurinn hló, hamingjusamari en áður, og hljóp af stað á eftir gjörðinni eins og litli drengur- inn hafði gert. Hann hljóp í krákustígum á eftir gjörðinni og sveiflaði kvistinum hátt yfir höfði sér alveg eins og litli drengurinn hafði gert. Honum fannst hann sjálfur vera orðinn lítill drengur, elskaður og ham- ingjusamur. Honum fannst að móðir hans fylgdist með hverri hreyfingu hans og gengi rólega á eftir honum með bros á vör. Hann varð léttari í skapi og vel- líðan hans jókst með hverri mínútu, alveg eins og barnsins á fyrsta sólskinsdegi vorsins. Rykgrátt geithafursskegg 48
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bergmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.