Goðasteinn - 01.09.2010, Blaðsíða 214

212
Goðasteinn 2010
af sér handlagni og dug við sérhvert verk sem leysa þurfti, og starfaði að búi
foreldra sinna fram á þrítugsaldur, sem varð honum betra veganesti fyrir lífs-
starfið en nokkur bændaskóli hefði getað veitt. Um eiginlega skólavist varð
ekki að ræða eftir að fullnaðarprófi lauk um fermingaraldurinn. Kærleiksríkt
og reglusamt æskuheimili Sigurðar mótaði hann og þau systkinin til mann-
dóms og menningar, þar var gott haft fyrir börnunum í orði og verki, og sann-
girni, reglusemi og heiðarleiki þeir grunntónar uppeldisins sem slegnir voru. Í
Norðurhjáleigu var mikið sungið á uppvaxtarárum Sigurðar, og þaðan í frá alla
söng hann ævi þegar færi gafst, og hafði til þess góða burði, þétta og fallega
bassarödd og gott minni á lög og ljóð.
Sigurður fór löngu fyrir tvítugt að sækja vetrarvertíðir í Vestmannaeyjum og
fór í verið alls sjö sinnum. Hinn 3. desember 1949 kvæntist hann æskuást sinni
og grannkonu úr Álftaverinu, Steinunni Guðnýju Sveinsdóttur frá Þykkvabæj-
aklaustri, sem lifir bónda sinn. Foreldrar hennar voru hjónin Hildur Jónsdóttir
ljósmóðir og húsfreyja og Sveinn Jónsson bóndi þar. Þau áttu heima í Reykjavík
fyrsta hjúskaparárið sitt, en fluttust vorið eftir austur í Rangárþing og ólu þar
aldur sinn æ síðan. Fyrsta árið voru ráðsfólk á Geldingalæk á Rangárvöllum,
en fluttust vorið 1951 að Vetleifsholtsparti í Ásahreppi, sem þau síðar nefndu
Kastalabrekku, og bjuggu þar áslitið í hálfa öld. Húsakostur var fátæklegur í
fyrstu og útihúsum vara til að dreifa, en burstabæinn litla létu þau sér nægja
hátt í áratug. Þegar í stað hófu þau túnræktun á kostamiklu landi jarðarinnar og
eitt af öðru risu peningshús, hlöður og skemmur eftir því sem hagurinn vænk-
aðist. Sigurður og Steinunn voru bændur af Guðs náð, unnu skepnum sínum
og hlúðu vel að hverjum grip, og uppskáru með tímanum eins og þau sáðu til í
ræktunarstarfi sínu. Samheldni þeirra hjónanna við búskapinn var óbrigðul, og
saman gengu þau að hverju verki eins og einn maður. Þau voru órög að spreyta
sig á nýungum af ýmsu tagi, prófuðu t.d. um skeið sauðaostagerð með góðum
árangri, og sér til mikillar ánægju, og hlutu fyrir það verðskuldaða athygli og
viðurkenningu, eins og raunar öll sín góðu og vel unnu bústörf. Sigurður vissi
vel að betur vinnur vit en strit. Hann var laginn og útsjónarsamur verkmaður,
gerði sér verk aldrei erfiðara en þurfti, ef hann sá leið til að létta sér störfin og
tileinkaði sér hiklaust þá tækni og tæki sem hann sá að þjónuðu vel þeim til-
gangi. Það var því ekki ófyrirsynju að Bændaskólinn á Hvanneyri kæmi mörg-
um af nemendum sínum í starfsþjálfun að Kastalabrekku um árabil, og varð
enginn þeirra svikinn af þeirri dvöl.
Sigurður var frændrækinn og hélt góðum tengslum við ættmenn sína. Frænd-
kórinn varð til í hópi þeirra systkina, og ásamt þremur bræðrum sínum, Gísla,
Jóni og Sigþóri efndi hann til fiskiræktar með góðum árangri í Þúfuvötnum