Háðfuglinn - 01.07.1949, Blaðsíða 3
Háðfuglinn kynnir sig —
Um leið og Háðfuglinn (turdus polyglottus)
hefur sig til flugs, þykir þeim sem dbyrgir og bak-
ábyrgir eru fyrir eldi hans, skylt að fylgja honum
úr varþa með nokkrum tilvöldum orðum. Hon-
um er raunar ekki œtlað að vera háfleygum, nema
um sérstakt loftuppstreymi sé að rœða, og skýr-
ingar á eðli hans og erfðum þvi óþarfar, nema
háðfuglafræðingum þcetti slikt einhverju skipta.
En honum er cetlað það vandasama hlutverk, að
heyja strið gegn ómannúðlegum alvöruþunga og
ergelsi, sem er alþekkt fyrirbrigði. á alvörutím-
um. En það er samróma álit. okkar að aldrei sé
fólki þungbrýnni þörf fyrir spott og spé, en ein-
mitt á alvörutimum, og að engan muni um að
kaupa dýrt spaug, né dýrt. kveðna visu, þegar
dýrtið er á annað borð. Ennfremur er það skoð-
un okkar, að i vöru og humorskorti þessara velt.i-
tima alvörunnar, lmfi einhverjum tekizt að
hamstra léttu og hollu sálarfóðri, sem þeir vildu
miðla almenningi, ef nceg málgög?i vœru fyrir
hendi, til að sjá um dreifinguna. Við viljum.
einnig bceta úr þeirra þörf, og veita sliku efni
viðtöku til birtingar, öðrum til áncegju, og ekki.
sízt höfundunum. Háðfuglinn treystir sér hins-
vegar varla til að lifa af öðrum fjörefnum, en
ráða má i af nafni hans, og biður lesendurna
einnig að hafa það i huga við lesturinn. Að
sjálfsögðu er þó ekki hcegt. að banna neinum að
taka þetta blað alvarlega, hafi hann farið var-
hluta af hœfileikanum til hins gagnstœða.
Háðfuglinum er œtlað að koma út framveg-
is, þegar hann telur aðst.ceður hagstceðar, og er
í því skapi, a ðblanda geði við fólk, sér og öðr-
um til ánœgju á alvörutimum, en ekkert er ráð-
ið hvað um hann verður, þegar þeir líða undir
lok, sem vonandi verður sern fyrst. Hann hef-
ur enga sérstaka stefnu né átt i huga, og honum
er hvorki cetlað að hallast til hcegri né vinstri,
enda áhugi hjá þeim sem að honum standa, á
þvi að reka hann hallalaust, svo hvorki þurfi að
leita á náðir Fuglavinafélagsins Fönix né Sól-
skrikjusjóðsins til að bjarga langlífi hans. Þó ber
þess að gceta, að úr þvi nú eru varla viðurkennd-
ar nema tvcer höfuðáttir: austrið og vestrið, að
ekki er nema eðlilegt, að það hafi nokkur áhrif
á flug hans hvor þessara átta er hcerri að vind-
stigatölu í það og það skiptið. Einnig er ástceða
til að benda á, að okkar alvisu landsfeður eru
fyrir skömrnu búnir að fordcema liina svoköll-
uðu hlutleysisstefnu og varpa henni fyrir borð
i miðju. Atlantshafi. Gerðist þetta alllöngu áður
en Háðfuglinn kom úr eggi, og þessa getið hér
t.il að fyrirbyggja þann misski.lning, e.f upp kynni
að koma, að hann hefði að fyrra bragði unnið
hlutleysinu grand.
En eins og áður er sagt, hyggst hann að fljúga
óháður öðrum þjóðfélagslegum veðrabrigðum en
vindinum og svo náttúrlega. kreþpunni, og geta
því lesendurnir byrjað strax á að velta þvi. fyrir
sér, hverjiig háiðblað geti. verið frjálst!
Með þetta veganesti i goggnum flýgur Háð-
fuglinn út. i andrúmsloftið og vcentir sér góðrar
viðtöku af almenningi, og árekstrarlausrar sam-
búðar við þann stélpening, sern fyrir er i varp-
löndum islenzkrar pressu, hvort heldur um er
að rceða. fálka. eða músarindla, óðinshana eða
dúdúfugla.
3