Háðfuglinn - 01.07.1949, Blaðsíða 17

INGOLFSPRENT
Hverfisgötu 78. Sími 81757.
Prentar bækur, blöð og tímarit.
Prentsmiðjan leggur áherslu á vandaðan frágang og fljóta
afgreiðslu. — — Hefir nýjar vélar af fullkomnustu gerð.
aldrei hafa gengið fram fyrir skjöldu og ma'lt til andstæð-
inga okkar þau hin sömu orð og Snorri saur madti A Helga-
felli forðum: „Sækit at oss hinum ólærðu mönnum, en lát-
ið vera prestinn í friði“. Ekkert slíkt hafa þeir mælt og skal
þeim sá mannlegi breyzkleiki fyrirgefinn, að þeir kynoka
sér við að bera af mér Iagið. Mikið hafa þeir sem hér hafa
talað á undan mér gumað af sínum mannkostum og cr það
vel að þeir skuli koma auga á þá, og vera að því leyti til
skyggnari en annað fólk. Og þótt Stefán Jóhann gumi hér
af sínum virðingum, sem allar hafa reyndar orðið ávirðing-
ar, og sinni meltingarhreysti. mun hann á engan hátt njóta
þar gtrðlegrar forsjár, heldur. er miklu frekar hægt að álvkta,
að „honum séu allar kvalir sparðar til annars heims". Aldrei
hef ég heyrt það fyr, að öðrum manni hafi verið hótað
grýtingu en Stefáni píslarvotti fyrr á öldum, og vona ég
að engum kristnum manni verði það á að rugla þeim nöfn-
um saman, honum og Stefáni Jóhann. Og þá sem þekkja mig
bezt, læt ég um að dæma um það, hvort ég muni hafa
hrópað ókvæðisorð fyrir framan þinghúsið hinn 30. marz,
né hvort ég sé líklegur til þess að viðhafa þann munnsöfn-
uð sem algengastur er innan þinghússins, eigi ég eftir að
komast á þá samkundu. Vona ég að mín frómu og fátæku
sóknarbörn í Hallgrímssókn, svo sein Guðmundur Asbjörns-
son og Sigurbjörn í Vísi, gefi mér annan vitnisburð. Og
hafi mín sálgæzla í þeirri sókn ekki borið þann árangur
sem skyldi, sýnir það bezt hver nauðsyn er á að koma tipp
Hallgrímskirkju sem fyrst. Mun guðs-kristninni í landi hér
eigi síður veita af að koma sér upp fasteignum en hinni
veraldlegu braskarastétt.
Og þótt ég aðhyllist eigi hinn guðlausa kommúnisma, sem
hefur Stalin fyrir hálfguð og blótar á laun ýms önnur heiðin
goð, svo sem Ólaf Thors, þá mun ég þiggja liðveizlu þeirra
í baráttunni fyrir meydómi Fjallkonunnar, svo sem ég þigg
liðveizlu hjúkrunarkvennafélagsins, iðnnemasamtakanna, mál-
arameistarafélagsins og þcirra samtaka annara er mótmælt
hafa hernaðarbandalaginu og „þessa síns föðurlands gagn
stunda". Amen.
Þegar hér var komið sögu, fóru menn að biðja uin orðið
hver í kapp við annan með allskonar hljóðmerkjum, svo
sem blístri og búkhljóðum, svo vér flýttum oss með blá-
þráðartækin í burtu, svo gleymskan bjargaði því sem á eftir
fór frá varðveizlu.
Þegar vér komum út úr ráðherrabústaðnum og út í Tjarn-
argötuna, heyrðist oss eigi betur, en kveðin væri dimmri
röddu í kumblagarðinum vestanmegin Suðurgötu, sama vís-
an og heyrðist kveðin í Síðumtilakirkjugarði á ofanverðri
fimmtándu öld:
Vögum vér og vögum vér
með vora byrði þunga;
upp er komið það áður var
í öldu Sturlunga; í öldti Sturlunga.
Hvort hér hefur verið karlakórsbassi að æfa sig undir utan-
landsferð, eða eilífðarvera að leggja fram eina sönnunina enn
fyrir öðru lífi, feltim vér Sálarrannsóknarfélaginu og til-
raunafélaginu Njáli að ganga úr skugga um.
HÁÐFUGLINN
17