Háðfuglinn - 01.07.1949, Blaðsíða 15

úLvtífáécnu fof
There must be something rotten in the
state of Denmark.
Þótt 350 ár séu nú liðin frá því Hamlet var sýndur fyrst,
hefur honum þó ekki hlotnazt sá sómi fyr en nú í vor að
komast á leiksviðið í Iðnó. Má segja að það sé ckki vonum
fyr, því margan mun hafa verið farið að fýsa að sjá þennan
frægasta Danaprins allra Danaprinsa, sem cr látinn þykjast
vera vitlaus, og tekst það stórum betur en þeim Danaprins-
um sem hafa lieimsótt oss áður, hefur tekizt að þykjast vera
hið gagnstæða. Danskur maður hefur sett leikinn á svið og
mun eigi sízt þjóðarmetnaði hans að þakka hve vel tókst,
|>ar sem jafnfrægur landi lians og Hamlet er aðalpersóna
þessa mikla verks.
Af frásögnum blaða að dæma, unnu allir leikararnir stór-
sigur, enda eru flestar aðalpersónumar látnar deyja í ieiks-
lok, hvað allir gera vel, hver nteð sínu lagi þó, eins og vera
ber. Þó er Ofelía búin að kála sér nokkru fyr og er hennar
sárt saknað af áhorfendttm það sem eftir er leiksins. en þeir
tóku að gerast spenntir, er hún söng þessar ljóðlínur „og
inn gekk mey, sú aldrei mey var eftir stundu þá“. Átti
Hildur Kalman, sem lék Ofelíu, óskipta athygli leikhús-
gesta í því atriði leiksins, er hún kemur inn á sviðið til kóngs
og drottningar, orðin ekki minna vitlaus en sjálfur Hamlet.
Hinsvegar hefur ga:tt nokkurrar óánægju hjá ýmsum leik-
gagnrýnendum yfir því að Lárus Pálsson sktdi leika Hamlet,
þar sem útlit þeirra sé mjög ólíkt. Virðist sú skoðun ofaná
hjá allmörgum að Hamlet hafi helzt svipað til Skugga-Sveins
og ætti því að vera leikinn af einhverri nútíma þjóðhetju.
eins og t. d. Erlendi O. Péturssyni.
Því ber að fagna hve margir hafa skyndilega fengið áhuga
á þessu mikla verki. þar á meðal prófessorar háskólans, sem
notuðu tækifærið til að fá kvikmyndina um „Hamlet" til að
sýna í Tjarnarbíó jafnframt sýningum Leikfélagsins. Munti
þeir með því hafa viljað sýna Leikfélaginu að þeir hefðu líka
því hlutverki að gegna að kynna þjóð sinni bókmenntir
heimsins, og mátti vart seinna vera ;ið |>eir uppgötvuðu
þá köllun slíia.
Utan kirkju og innan.
Til tíðinda má það telja í andlegu lífi þessarar verald-
lega þenkjandi þjóðar, að nýlega var haldin hér presta-
stefna, sem talin hefur verið einna merkust af öllum sam-
komum geistlegrar stéttar manna, allt frá því um árið 1000,
er kristni var lögtekin á íslandi með einfaldri fundarsam-
þvkkt.
Hefur þó verið hér margt merkra presta og biskupa,
öld fram af öld, og eru enn, en slíkt er út af fyrir sig merki-
legt, hversu margir góðir menn liafa lagt fyrir sig jafn
vonlítið starf og það, að gerast sálusorgarar þeirrar þjóðar,
sem sennilega hefur slegið met. í áhttgaleysi á æðri máttar-
völdum, nteð því að skipta þrisvar sinnum um trúarbrögð
með handauppréttingu einni saman. Og enn eru vorir þoiin-
móðu prestar ekki af baki dottnir, eins og síðasta presta-
stefna ber fagurt vitni. Voru þangað boðaðir tvcir geð-
veikralæknar til skrafs og ráðagerða um lausn þessa vanda-
máls. Héldu þeir báðir erindi á prestastefnunni um sál-
sýki. Þótti klerkum veiki þessi hin merkilegasta og urðu
um það miklar umræður, hvernig þeir gætu hagnýtt sér
sem bezt þá þekkingu, er þeir urðu þarna aðnjótandi. Komu
fram raddir um, að nauðsyn bæri til að prestslærlingar dveldu
nokkurn hluta námstíma síns á geðveikrahæli i framtíðinni,
svo þeir gætu þar hlotið ennþá betri undirbúning í um-
gengni við væntanleg sóknarbörn sín. Hversu lengi þeir
dveldu á rólegu deildinni, og hve lengi á þeirri órólegu, er
sjálfsagt enn í athugun í guðfræðideildinni. En yfirlækn-
irinn á Kleppi yrði auðvitað sæmdur nafnbótinni: dr. theol.
Þar sem allt er enn á huldu um framkvæmd þeirra ráða-
gerða prestastefnunnar hvernig komið yrði á sem nánustu
samstarfi Kirkjunnar og Klepps, ]>orum vér ekki að leiða
neinum getum að hvernig það samstarf er hugsað. Vér
viljum aðeins lýsa ánægju vorri yfir að klerkastéttin skuli þó
enn eygja möguleika í individum sem hægt væri að koma
einhverju tauti við í trúarlegum efnum.
Og vér viljum að lokum taka undir við þann fundar-
mann prestastefnunnar sem skrifar í Tímann 24/6 s. 1.,
enda þótt vér skiljum hann síður en svo til fulls:
„Það er ótrúlegur þróttur sem sézt er prestar koma
saman. En enginn veit hver áhrif verða, er beztu og
einlægustú menn guðstrúarinnar leggjast á eitt“.
★
Þar sem íþróttakeppni stendur nú sem hæst og íþrótta-
menn vorir eiga öll sín síðustu met óslegin. munum vér láta
fréttir úr hinu ríkinu bíða unz. metslætti lýkur á þessu sumri.
------------------------------------------------
HÁÐFUGLINN
ÚTGEFANDI: HÁÐFUGLAVINAFÉLAGI©.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
GUÐM. SIGURÐSSON i
Holtsötu 14 A. Sími 5676.
Afgreiðsla:
BÓKABÚÐIN ARNARFELL. !
Laugaveg 15. Sími 7331.
Prentað í Ingólfsprenti.
v ----------------------------------------—-—i
H.VÐFUGLINN
15