Freyja - 01.12.1901, Blaðsíða 4

FRETJA
fCtf-
síi friðjæging frá þeirri nóít.
0g duft er hún ctreift fyrir líingu
í draumivcrfið tímanna bil
á ómuna aldanna göngur
en enn nú. er þjóðsagan tif.
Vér erfðum frá stund hennar ströngit
og, stríðsnótt í skógununi þröngu-
hvern Ijósgeisla’’ af Líknandi yl.
Svo liefur þeim móðurarf iniðað
frá markinu — þaðan var sókt
er hefndin fór hallokar við að
úr heiftiTtni ræktin dróg þrótt,
þvi ein hefnr sorgin oss siðað
og sannindi kennt oss og friðað.
Hún vitjaði vor þessa nótt.
Stephan G. Stephaxssqn..
KVEÐIÐ
EFTIR DRENGINN MINN-
L
31. des. 188/.
S'vo far þú í guðsfriði gamla ár,
í gröflna liðinna tíðaf
með fannstormsins ekka, með frostbylsirrs tár
þú frá ©ss skilst seinast. Eg enn man hve sár
mín sorg var, er sá ög hann Iíða,
og seinast og þreyttann að stríða.
•
Jár þú mátt nú rykja aner Ieíðið fians
að lokum, með skaflinum kaldaí
því enn séég tiáheiðu augnanna glansr
ég enn heyri rórtinn míns litla avans,
lít kollinn minn fríðlokkum falda
— það fylgír hve langt sem skal halda.