Freyja - 01.02.1902, Blaðsíða 19

FREYJA.
19
helstu fyrirburðirnir eða fyrirbrigðin, er standa í sambandi við segul-
íiflið, vom viðurkend að vera virkileg, jafnvel þau hin fágætari,svo sem
fjarrkend, það að sjá með lokuðum augum ffirðsjón], sjúkdómasundur-
iiðun og ákvörðun, og verkjaflutningur. Nefndin sió öllu þessu föstu
eftir nákvæmustu tilraunir og rannsóknir.
Hvað ákvarðan sjfikdónia viðvíkur, þá að vísu á svefngengillinn ó-
hægt með að viðhafa læknismenntarleg orð og einkenni, en ákvarðan
og forsögn hans á sjfikdómum hefur þann hagnað við sig, að hann fær
staðhæft væntanlegan sjúkdóm, áður nokkur einkenni hans koma veru-
fegaí ljós hjá manninum.lí’rægust við tilraunirnar varð ungfrú Ccline.er
bæði sagði fyrir og lagði einhlýt ráð við mörgum lungnasjúkdómum.
Á lærdómslegri útlistan á þessu atriði er eigi svo mjög þört hér, en hin-
ar fjölda mörgu skýrslur og rit um sjúkdóms forsagnir svefngengla frá
öllu þessu tímabili mættu skoðast næg trygging og jsönnun, allt í frá
dögum Mesmers og Puységur áðurnefndra og fram til prófessors Liebault,
sem í riti frá árinu /89/ skýrir frá pilti, se’m hvað eftir annað sagði til
sjúkdóma allra þeirra persóna, liverra höndum hann hélt á milli sinna
eigin handa. Vér getum ekki heldur gert oss skiljanlegt imdm-segulafl.
ið og hagnýtum þó kompásinn. Vór vitum ekki hvað rafunnagnið er og
hagnýtum það þó í stórum stíl bæði í íþrótt og verknaði.
Seguhnagnsfsvefnjdáið er annarskonar en hin alkunna dáleiðsla,
sem greinarhöfundurinn í Brockhaus-orðforðabúrinu virðist slengja sam-
an. Segulinagnsdáið gagnstætt hinu almenna svefndái eða dáleiðslu er
ekkert þvingað ástand eða skipan, og með því getur maður átt við og
haft til meðferðar sjúklinga svo hundruðum skiftir, áður en maður hitt-
ir fyrir persónu, sem hefur verulega tilhneiging til að dáleiðast eða fallai
í svefndá. En þá, og aðeins þá, stuðlar segulmagns-„loftvökvinn“ til
framleiðslu svefngöngu-aflanna, og þessir rnenn sofna, en þeir eru ekki
fyrir það ávalt, fjarskyggnir eða í færum til að ákveða sjúkdóma. Pró-
fessorinn segist sjálfur á nieðal allra þeirra hundraða manna af öllum
stéttum, sem hann lcveðst hafa haft til meðferðar, vart liafa fundið tíu
persónur er sofnuðu við tilraunirnar. Segulmagns-„loftvökvinn“ flytst,
yflr í vöku, og þessum flutningi fylgir, allt eftir tilflnninganæmi sjúkl-
ingsins, hinar þægilegustu, mest styrkjandi og heilsu batandi verkan-
ir.
Ákaflega mikið er þcgar ritað í þessa átt, ogfjöldi náttúrufræðinga
hafa með tilraunurn sýnt, fram á og sannað segulmagns-útgeislan frá
manninum,hafa enda fundið upp verkfæri til að mæla hana [svo nefnd-
ur ,,galvanometer.‘‘] Einnig hefur verið sýnt fram á, að viðkomandi á
hægt, með að hafa stjórn á útgeislaninni, auka liana og hefta eftir vild.
Dr. du Prel hinn fyrnefndi segir: Með því að svo atvilcaðist, að það var
læltnir, Mesmer sem sö, sem uppgötvaði dýrsegulmagnið.þá hefur leitt af