Freyja - 01.09.1905, Blaðsíða 21

VIII. 2.
FREYTA
4ív
Kafli úr hréfi frá G. A. Dalmann, Minneota, Minn.
Eg sje a8 vitringur einhver er aö fara urn Freyju nokkrum
ómildum orSum(!!) útaf hugmyndum þeim sein blaöiö hefir sýnt
um hjónabandslögin. Eg skal ekki segja margt um þaö efni, enda
getur oröiS ágreiningsmál hvar fyrst eigi að losa þá fjötra sem
bundið hefir og bindur enn Ambáttir Drottins. Mér er nœr aö
halda, aö ef konur hefðu jafnrétti mundu margar giftingar fara
bétur en nú á sér stað og hjónaskilnuöum fækka, því ég skoöa
auSvitaö hjónabandiö aö eins borgaralegan samning, ég skifti
mér ekkert um hiö trúarlega glamur presta.
En nú virðist hér í Bandaríkjunum töluvert laust um þessa
guðshnúta því skýrslur yfir 1903 eöa 4 segja að einn hlónaskilnaö-
ur hafi orðið af hverjum fimmtán giftingum. En svo er enn eitt.
Er það ómaksíns vert aö hjálpa kvennfólkinu ? Undirstaöa þrœl-
dómsins er biblían og kyrkjurnar, en hvaö yröi úr pokaprestum
og kyrkju i’afstri ef það væri ekki fyrir kvennfólkiö. Þœr eru lífið
og sálin í öllu þessu kyrkju volki. Þær virðast vera svo trúgjarnar
og prestelskar að með orðum verður ekki lýst.
Fyrir nokkrum árum var maður í ríVinu Colorado sem Wright
hét. Hann var dætjrafár mannvinur og kvennfrelsis postuli. Hann
varð Governor í ríkinu og innieiddi og gjörði að lögum, aö konur
hefðu atkvæöisrétt og gekk í gegn. Konur fengu og hafa jafnrétti
við mcnn í því ríki. Tveimur árum síðar var þessi maöur útnefnd-
ur fyrir Governor. En hvaö skeði. 75 próc. kvenna snerust á
móti þessum frelsara sínum og í lið með prestum og auövaldi og
allskonar mannfélags böðlum,—Hann náöi ekki kosningu.
Eitt af því síöasta sem hann siagði áður en hann dó,var: ,,Mér
jiefir ætíð veriö vanþakkaö lífsstarf mjtt. Ég hefi alltaí barist gegn
gömlum hleypidómi qg ófrelsi, en hvergi hefir svipan snortið mig
eins sárt eins qg í rnínu elskaöa Colorado, aö mínar leystu systur
skyldu ganga í liðóvina minna“. Ég vona þú þurfir aldrei að
hugsa eða segja líkt jrpssu.