Freyja - 01.12.1908, Síða 38

FREYJ'A'
XII s
-m
Hví hring-já þær ekki sinn hátíðn óð?
og hví skyldi é gekki mu wa?
Hann heldur í dag sinti h e i ð » r sd a g
í hásæti býr hann við- gl.eði,
Ög hátt skyldi glymja þar gleðinH-ar iag.
senn gæfan svo fallega röði.
Þðkveða við>eyni,mér kMcknahrljóð;.
og kjökkvi er í. ómnum* setn. stuna.
Hvi hringja þær ekki sinn hátíða óðS'
og hvh skyldu þær ekki inuna?
Hvað heyri ég —iiggur hann, látinn?’
I líkför er gleðinni snúið.
Og unnustan gengur þttr grátin..
Ó guð minn, og ailt er þá búiðL
Þú trúir eíj.vinur, en samt erþaðsatt
að sopið þær dreggjar fegin ég hefði
og frelsað hans líf, en g,eð hennar glatt.
ef guð vildi aðeirrs að fengnr hann tefði,.—
0g enn er ég ein
og andi minn sveima.tr
una ómælis geima,
mig enn er að dreyma,
já drevma til þín.
Hún syrgði’ ekki lengi, hún Ijúfa þín„—
hún sætti sig enn þá við unnusta tuinn..
Gott er að gleyma
og gleðja sig heima..
En sælla er að dreyma,.
já, drey.ma til þín.
Þá stokiiiR lægír
á fíis sjó-num hægÍF,
í sorginni fróuti ég finir.
Hún gffti sig öðrurn og guHhpingínn þfnrr„
ltúngaf þeim, serw kærstan hún inetur.
Nú giftist þú aldrei,. góði m-inn..
Ég gifti mig tæplégai í vctur.
Urðuk..