Freyja - 01.12.1908, Blaðsíða 13

XI. 5
109
F REYJA
burSi viS hið gríska. Eins og Forn-Grikkir báru höfuö og
heröar yfir Austurlandaþjóöirnar í heimspeki og skáldskap,
sköruðu þeir langt fram úr þeim í listfengi og tilfinningu fyrir
hinu fagra. Hvergi í heiminum hefir háfleygi andans og hag-
leikur handarinnar komizt á jafnhátt stig og í landi Platóns og
Eidiasar.
ÓvíSa mun mismunur á ytri kjörum manna vera jafn-
átakanlega mikill og í Eundúnum. FaS er eins og aS fara úr
einum heimi og í annan aS fara úr einum enda bæjarins í hinn.
í öllum stóríborgum er fátækt og. skort aS finna, en eyrndar- og
vonleysisblærinn, sem skín út úr andlitum fátæklinganna í aiust-
urenda Lundúnaborgar, er alveg sérstakur. ÞaS er eins og hinn
síSasti neisti manndómslegrar sjálfstæSistilfinningar sé útkuln-
aSur í sálurn þeirra. Eins og knunugt 'er, er atvinnuleysi hiS
mesta á Englandi núna, og kjör vinnulýSsins því sérlega bág-
borin. Stjórnin hefir veriS beSin um aS bæta úr, en hún getur
lítiS gjört. England eySir mörgum miljónum árlega til aS auka
herútbúnaS sinn til þess aS standa þar jafnframarlega og hin
stórveldin. Væri þaS fé notaS til aS bæta kjör fólksins, mundu
fáir þurfa aS líSa skort, þrátt fyrir slæmt árferSi.
Stjórnin, sem nú er viS völdin á Englandi, virSist ekki
vera mjög vinsæl, og margir spá henni falli. Lítill efi er á því,
,-aS sumt, sem aukiS hefir á óvinSældir hennar, eins og t.d. áfeng-
issölu-frumvarpiS, er í sjálfu sér til góSs fyrir landiS og þjóS-
ina. Þeir, sem Ibúa til og selja áfengi, kvarta hástöfum undan
óréttlæti stjórnarinnar, vegna þess, aS ef aS frumvarpiS verSur
:aS lögum, verSur dálítiS þrengt aS rétti þeirra, sem hingaS ti1
'hefir veriS miklu rýmri íheldur en á sér staS í flestum öSrum
löndum. ÞaS er einkennilegt, hvaS tvær hinar langstærstu óá-
uægjuyfirlýsingar, sem gjöröar hafa veriS á Englandi á þessu
ári, eru óiíks eSlis. Sú fyrri var til að krefjast meiri réttinda
fyrir konur, sú síSari til aS andmæla hinu nýja lagafrumvarpi
um áfengissölu. BeiSnin var um aS afnema ófrelsi, sem er eft-
irstöSvar þeirra tíma, er maSurinn þekkti hvorki menntun né
siömenningu, mótmælin voru gegn ofurlítilli takmörkun á einni