Freyja - 01.08.1909, Page 4

4
FREYJA.
Klh u
sem einatt giMír á gJÍtingamarkaöitrRnn, Fóik giitisí eítir
fina vikoa viökynniagu í danssalnum og Ö8run» sk«mtistö8«m
oft á oaóti fASireyadra ogvelviljaöra vina og aánisstuceítingja,
A aogKablsks tiÍöniMnguís byggja. ínargir íífsjíðax velferö sína
og sverja hiism voSafegasía eiS sens BGkkranu befir stílaSisr ver-
Í5 n. I.; „TíL VERRA EE'A BETRA þAR TSL. DAUBIKN AÐSKILUS
gskue/'1 Lííii furSa þó fejónabaiidiS fari eins og þaö fer, siíkt
fyrirhyggijŒÍeysis giœfraspii sera þsð í mörgun? tilfellum er-
Lrítdi Sarða þó œenn einhvemtíma koinist að raiiR uras, að
stúlkaœi sem þeir giftust sé ekki vi5 þeirra. iiæfi, já, og kan-
omariíka.
Flestármeisn giftast afþvíaS náttúrueðii þeirra kreísi þess
og 3.5 það er venja. Fásr spvrsa sjáifa sig, hvort þeir getí
gjöit Rokkra stúiku farsæilí en húu á5ur var tneð því að gift-
ast he.jsni, og því síður að því, hvort þeir séu fœrir am aðfylla
sóaiasamlega þá stöða sem fjölskyidufeður eiga að fylla.
Max O Reíi segir: ,, Margir oienn serei sækja «m féiegt stjórn-
arembætti, svo sera aö iíma frímerki f bœkisr e5a á pakka t
pósthósi ganga f straagana reikning við sjálfa sig ura það,
hvort þeir séu færir aia aS teysa. þa5 af hendi, sem aldrei ef-
ast mrt eigintaans hæfileika sína. Fáatn dettur íhug, aö eig-
inasems og íeSur þurfa a5 irnsa af headi skyidur, sera ekki
era ails kostar léttar eigi hjóaabandið a8 ná tiígangi sínum.
ÞaSer ekki nóg að náí „faiiegustu stálkuaa. “ f>ar eins og
oftar sanssast htS forn kveöna, „að ekki er minna verí aö
gaeta feagtas fjáren afla þess. “ ÞaS kemur og ekki sjaidan
fyrir, að aöa! kostir unnustunnar veröa aðal ókostir konunnar
í augnm sama maimsius. Tíaku kjóiarnir, mikla faiiega hár-
iÖ. tnjaMhvítu mjúku hendcrnar, failegi andlitsfarfinn og
kvenlega ósjáifstœöiö, heiiiaöi þá ógifta og heiliar þá ef tii
enn, á anaara manna koaum og dætruin, ener, þegarþeir eru
giftsr. á þeírra eigín konam, þyrnar í holdi þeitra og þistlar i
angum. Hvers vegna? Af því þetta útheimtir peninga og
góðadaga. Og eigi korturnar þeirra a6 líta þannig út, verða
peninganúr að koma frá þeim, Eu annaðhvort hafa þeir
ekki menmngn eða vilja til að iáta þeim peningana í té
Smrkkvísi manna hæ. ir þá aö fegur&inni og hún er á