Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1789, Síða 2

92
5. P. Um SalCmíun.
fíHlrtfir mtnts&urinr ttm funb fatfð, og 6ncrfu
uarit ft íanbðlagi par um frínq , fsöcrt lángt
fé frá bttgbum, erbugt at ftytia, og f. fr.
Sþcctar cg lað ^ctta, íatt m?r twetmt í &ug,
cr ónt)ta tucetti téba g6bfí)(t félagftnð ;
fvira: at ttaíla ntunbi at t*f falffunba
í 36íflnl)'» fcm en ná cr álitit cintómið fam*
full forcpbflu-tjctnligrar náttáru, er at fcnnu
á merg fíng rcr, cn lítib af ellum. #ib
cnnat var: at íelcnbtnga vantabi greiniliga
upplt)fíng, foo ocl í ^cýttm parti fíeinrlfie*
frabinnar, fent obrum, at fótt eittftoat
f't)ttbi$ ní)tanbi af )arb» og flcin ■ tcgunbum
íanbftns, fcm eigi cr at efa, oita fcir ^oerfi
fhtniteifn né níjttngarmáta fef.
Æoab þinu fprra vibotfr, £afa at fen”'.:
velfíeirflir cr reifl óaf« bftr «t nátt«
áruffobun, funbit necfrar falftegunbir f)ér og
í;oar; oicc5Icgmabr fál. (£. OKlféfon talar,
§. 568 t fcrba bóf ftnni, ttrn flcinafpn nocf;
ur á ocfhirlanbi cr nálgaj falfi, mcbal fjoccra
cr °If> cfta fpat, cr oér (órétttliga) ncfn;
num frí)|lall; aptar &etr §. 718. rarbir f>ann
um falfjlcitia í ó'fnnt Ó'5nu ftollnm, cr cg
niintii} at eíba crtt babi norban; og funnan*
til á lanbinu, cinfum fíógar eru cba
fjafa oerit; cn cigi oerbr af fjefjtt rábit ncitt
»í(l ttm falfmám í 3eífnbi; lángtunt nicrf*
iligra cr fcitt fcm lcfa ec \ Sontrolíeuc 2ftof)t'é
3*1.