Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1789, Page 143

Ji. G. Cíltfcuwi uni (Höfnö Próf. 233
t)rbu óftallban §tiiaf 6ejttt gófitr annat^ocrt
niörfocfbac cDa rftngliga tcúfaDar.
íþcföegna, efpat eceri fá cinajtt tilgángc
pefjarar nftmgunar, at gefa férfcwertum átífan
mn fjanns upprunaligu úgparDatt og f't)fTan,
ftá tttcetti flá aUrt »on í oittD; fwí at fetia
bóntenbur £á í cinu lanbi, er gefa fFtjIbu fitt
atqu<rbi$*orD unt gáfur úngra manna, og út*
(>íuta fér(>«erium peirra epttr ftoí tilfjepriligum
fDflitmtm, ec ein af petm góbtt rúbagerb*
unt, fem ecfi eru til annars, enn glebi og
gamanð (jefunbi ^etrro. Díúttúran uill ecfi,
at oíöbómrtnn wor ffuli giera fér affFipti af
edttm óennar öerfunt; og at fíbujtu affaflac
6ún 6ó máfíé fpo oel ftnu ö>r?i, fent «éc
fjefbunt funnat at gtera meb aUri oorri for»
pölni og fprirftón.
<Sit fejji cptirgrenjlan er nptfamlig ti(
at geta geftt Jeim uppoapanbi mennunt $eá*
íngtt nocfra á fínum egin jtnnið froptum: (jútt
cr nptfamlig til at geta fengit 6e*m me<c*
upplíjfingar og ánœgiu, jjafí feint af ^enb*
íngu tilfallit §it rétta (jlutféfii: eba fé 6c<c
ecfi fettir á (jinn rétta flab, at áoifa jpetm
flífa bcegraflptting, cr 6e«m at tninjta fofti
6etr §ent, enn §itt/ er peir nú íeggia flúnb
6; og lofftnð er (>ún nptfamlig til fef, at
fá geftt r«f til cinð ebr annacð, af $cí fem
5) 5