Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1789, Page 152

242 B. G. Oi’flttn utu CBflfna Próf.
Sþefli pfirtjcgan ucr.c f>vt 9Í0CD tncD tvcnnu
tnóti:
at Dcenia unt formcrftnttar = fraptinn
ttfir&efuO manncflFia, fcm cr cina ti(
ftutiio ciö allt, fcm meö Itfri ánceqiu merfir
laft 04 gott, oíj í fátu óörrrar cinqi fam*
ftcmma, oröa n't fnilli flcflc necíca ocrfan; fiá
fcnni mcftu flrcerítigarnar vera í jtálfum fér
ltttni)tar, ÍÍIa áflqfomnar og öofnar; fjoi cf
menn flafa í ftjrflu getat ímt;nöat féc réttfiiga
(tlutinn flálfantv foo fattn ci fortnerfingin, fcttt
far af Iciöir, vcra fráveranöi, ftvcrt fcm j)átt
fceílör cr liáf cöa lciö.
^5 (tnnaim rnáta, at áqoaröa flcer qrcinic
cöa tcgunöir / fwt Óttci: fál f>cflr
tcflar gáfur til, nefnilcga flvílífa flluti: floac
fyán léttajt og granögceflíigajt fcer aögrcint Jjat
góða, cigi einángiö frá j>oí íafa,
þittu fcm cr í meöaHugi; floilífa flíttti, floac
fálarinnar flfiíníng eöa aögreintng cr náqvcem*
ujt, og ánceqia órnnnf ct)n óbifc cc cinna
lífligajtc. fjJcflóáttar tilraun pröt lángtuni
fullfomnari, cf |>at oceri moquligt at fí)na
óernunutu put aílra fnotrajta og ppparligajta
af floerri tcguttö fllutanna, fem fanfar fjeirra
gripit gcta, tií at prófa fannig formcrfíngac
jþcirra. ?It mtnjta fofli oceri flat flellör wcröt,
at fá óarnflnð augu inntefm flcap í ettöoeröu