Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1789, Síða 162

252 B.G. tEíltrmm urn íBcfna Pcóf.
fcánganbi reb nocf'ra af megultgleifunt, pá ec
íntt'ttOanin réttjticfuc; fcaft (nignnjttbirnar
uarftunt pöt einö mifitut frapt/ og (>inar fennu
formerftngar, ()á er ímt)ttbanin létt og líf*
lig; ef (jugmt)ni>ir fefjar oerOa ftbon fam»
fettar, og fé (jcer fcá fuöfontttari entt náttáran
ftálf, af fcoerri fter tefnar oórtt, fá cr imt)nb«
anin fyi cba ypparlig. SSJíeö fefjtt mótt
getum ocr pá lcert at fjecfia (jina oeruligtt fuíl*
fomleifa nteó ofj, af ttorunt egin ^ugfntibum.
ipcfji gáfa ebr bugfeifi, cr og ebrunt frá*
leitr i (m, at af (jonum geta mentt ctnfunt
fteb, til (>t>crð fálin <t mejt (jneigb, og (wat
$at fé, fcm fcán er jíopub til, iþcer formerf*
ingar, fem áfengajtar oóru, marfa eimttg £an
biápujtu fpor, og famfetningin (íébr pejjocgna
nteb auboellbajta móti og bejt. ?í (jennaun
(látt ícetr áunöura ttáttáratt fiálf í Itóð tiU
gáng finn meb pá ófuti, er (ián ffapat ó<ftr-
©á fent (>eftr náttárugáfu til at oerba bíloctas
fmibr nteb albrinum, gierit fér mannlífun
af Iciri, og (lit ánga fauttgoara*efni fí)ngr þan
Ieg, fem ebrum ent fegri, og nteiri funjt ec
tiloarit.
iþefi ocrf ímpnbunac'fraptarinð ec fccegt
at $ecfia fciá peim ángu, fegac (jann faman*
tcngtr fantta lifatnliga parta, og giðttc af feim
nocfut feeilt. iþarf fá einángið at gefa gaurn